Prace Synodu Biskupów dla Afryki przekształcą tamtejszy Kościół od wewnątrz – uważają dwaj jego polscy uczestnicy: abp Henryk Hoser i bp Jan Ozga.
----------------------
Abp Henryk Hoser urodził się w Warszawie 27 listopada 1942 r. W 1966 roku ukończył studia na Akademii Medycznej w Warszawie, uzyskując dyplom lekarza medycyny. Następnie był asystentem na tej uczelni. W 1968 wstąpił do Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego (Księża Pallotyni), składając 8 września 1970 pierwsze śluby zakonne. 16 czerwca 1974 otrzymał święcenia kapłańskie. Pragnąc wyjechać na misje do Rwandy udał się do Paryża, gdzie jeszcze przez rok uczył się rwandyjskiego i medycyny tropikalnej.
W latach 1975-96 ks. Hoser pracował jako misjonarz w Rwandzie, pełniąc funkcje duszpasterza, proboszcza, animatora duszpasterstwa rodzinnego, organizatora sesji formacji apostolstwa świeckich, promotora apostolstwa słowa drukowanego. W 1978 r., założył w stolicy kraju – Kigali Ośrodek Medyczno-Socjalny, którym kierował 17 lat, oraz Centrum Formacji Rodzinnej (Action Familiale). W 1994 Jan Paweł II powołał go jako eksperta na I Zgromadzenie Specjalne Synodu Biskupów dla Afryki.
Po wojnie domowej w 1994 r. w Rwandzie, gdy nie było tam nuncjusza apostolskiego, Stolica Apostolska mianowała go wizytatorem apostolskim w tym kraju. Piastował to stanowisko do 1996 r., gdy papież powołał nowego nuncjusza w osobie abp. Juliusza Janusza.
W latach 1996-2003 ks. Hoser był przełożonym palotynów we Francji. Z ramienia Kongregacji Ewangelizacji Narodów odbył wówczas kilka wizyt apostolskich w seminariach duchownych na terenach misyjnych. W 2004 został rektorem Pallotyńskiej Prokury Misyjnej w Brukseli, podejmując przy tym pracę duszpasterską przy Wspólnocie Europejskiej.
22 stycznia 2005 Jan Paweł II mianował go arcybiskupem tytularnym i sekretarzem pomocniczym Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów oraz Przewodniczącym Papieskich Dzieł Misyjnych. 24 maja 2008 Benedykt XVI przeniósł go na stanowisko biskupa warszawsko-praskiego.
Biskup Jan Ozga urodził się 17 kwietnia 1956 w Woli Raniżowskiej na terenie obecnej archidiecezji przemyskiej. Święcenia kapłańskie przyjął 7 czerwca 1981. Początkowo pracował duszpastersko w swej rodzimej archidiecezji (wtedy jeszcze diecezji), po czym w 1989 wyjechał jako misjonarz do Kamerunu. Pracował tam na terenie diecezji Doumé-Abong’ Mbang, a tuż przed swą nominacją biskupią – w parafii Nguélémendouka.
Gdy w lutym 1995 ustąpił z urzędu ówczesny biskup tej diecezji – Pierre A. Tchouanga (1928-99), zarządzał nią jako wikariusz generalny właśnie polski kapłan, którego 24 stycznia 1997 Jan Paweł II mianował biskupem tej jednostki kościelnej. Sakrę nowy hierarcha przyjął 20 kwietnia tegoż roku z rąk kard. Christiana Tumiego, arcybiskupa Duali, w obecności m.in. 20 biskupów (spośród 23, jacy urzędowali wtedy w Kamerunie). Jednym ze współkonsekratorów był też bp Józef Wysocki z Elbląga.
Diecezja Doumé-Abong’ Mbang istnieje w swym obecnym kształcie od 17 marca 1983, wcześniej – od 3 marca 1949 był to wikariat apostolski Doumé, który 14 września 1955 stał się diecezją. Zajmuje powierzchnię ok. 36,4 tys. km kw., a na jej terenie mieszka ok. 215 tys. ludzi, z których przeszło 100 tys. to katolicy. Jest tam 20 parafii, w których pracuje 23 kapłanów diecezjalnych i 9 zakonnych oraz ok. 50 sióstr.
Ochrona budynku oddała w kierunku napastników strzały ostrzegawcze.
Zawsze mamy wsparcie ze strony Stolicy Apostolskiej - uważa ambasador Ukrainy przy Watykanie.
19 listopada wieczorem, biskupi rozpoczną swoje doroczne rekolekcje.
Konferencja odbywała się w dniach od 13 do 15 listopada w Watykanie.
Minister obrony zatwierdził pobór do wojska 7 tys. ortodoksyjnych żydów.