Kilkakrotnie stawała się wybawicielką Paryża.
Św. Genowefa urodziła się w 422 r. pod Paryżem. Gdy miała siedem lat do jej rodzinnej wioski przybył św. German, biskup. Podczas spotkania z mieszkańcami św. German dostrzegł dziewczynkę i przepowiedział, że zostanie świętą. Ofiarował jej także krzyż, z którym Genowefa nigdy się nie rozstawała. Za zezwoleniem rodziców oddała się uczynkom pokutnym i dziełom miłosierdzia, zaś po ich śmierci udała się do Paryża.
Mówi o. Stanisław Tasiemski, dominikanin.
Jeśli nie slyszysz radia spróbuj inny strumień lub zewnętrzny player
Do ubogiego domu Genowefy przychodzili nie tylko ludzie prości, ale także i możni, by prosić ją o modlitwę i radę. Wśród nich znaleźli się również królowie Francji - Hilderyk i Chlodwik. Pan Bóg nie szczędził Genowefie trudnych prób. Dręczyły ją liczne dolegliwości fizyczne, które znosiła z heroiczną cierpliwością, prócz tego - prawdopodobnie z zazdrości - okrzyczano ją nawet czarownicą i usiłowano spalić. Zmarła 3 stycznia 500 lub 502 r.
Genowefa jest główną patronką Francji i Paryża. Jest także patronką dziewic, pasterzy, producentów świec woskowych, rybaków, rzemieślników, właścicieli składów win i żołnierzy.
W ikonografii św. Genowefa przedstawiana jest jako młoda mniszka lub pasterka pasąca owce. Malowana jest także z dwoma kluczami Paryża, zawieszonymi u pasa; ukazywana, gdy przywraca wzrok, a także ze świecą, którą - według legendy - zdmuchiwał diabeł podczas modlitwy, a anioł zapalał z powrotem.
«« | « |
1
| » | »»