Z prezentami na stulecie

Wspólna modlitwa pielgrzymów rozpocznie się o godz. 10.00 czuwaniem z adoracją Najświętszego Sakramentu. O 11.30 w modlitwie zawierzenia zostanie uroczyście przekazane Wotum Narodu Polskiego: korony pobłogosławione przez Ojca Św. Benedykta XVI oraz suknia wdzięczności i miłości; cierpienia i nadziei. Akt zawierzenia i ofiarowania wotum Maryi wypowie Prymas Polski abp Józef Kowalczyk. W samo południe na szczycie jasnogórskim zostanie odprawiona Msza św. pod przewodnictwem Prymasa. Homilię wygłosi abp Mieczysław Mokrzycki, metropolita lwowski obrządku łacińskiego.

Rekoronacja Obrazu Matki Bożej odbyła się 22 maja 1910 r. Ponowne nałożenie diademów na wizerunek Jezusa i Maryi spowodowane było kradzieżą koron ofiarowanych w 1717 r. przez papieża Klemensa XI. Korony zginęły w 1909 r. Skradziono je wraz z perłową sukienką i kosztownościami. Sprawców nigdy nie wykryto. W miarę upływu czasu utrwaliło się przekonanie, że kradzież stanowiła prowokację polityczną ówczesnych rosyjskich władz zaborczych.

Jak podkreśla o. Melchior Królik, jasnogórski archiwista, to wydarzenie oburzyło nie tylko Polaków, ale także inne narody. „To było bardzo bulwersujące wydarzenie, nie można było uwierzyć, że ktoś mógł dokonać takiej wielkiej desakralizacji” - opowiada zakonnik.

Nowe, dwie złote korony dla Cudownego Obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej Królowej Polski ofiarował papież Pius X . Ponowna koronacja odbyła się na Szczycie, po niej zaniesiono Cudowny Obraz do kaplicy. Tego dnia zostały odprawione równocześnie 4 Msze św. dla około półmilionowej rzeszy pielgrzymów. Korony św. Piusa X do dziś zdobią Cudowny Obraz na przemian z koronami podarowanymi dla Wizerunku Jasnogórskiego przez Sługę Bożego papieża Jana Pawła II. Od dzisiaj dołączają do nich nowe korony nazywane „niebiańskimi” pobłogosławione w marcu przez papieża Benedykta XVI.

Od bardzo dawna istnieje zwyczaj ozdabiania cudownych obrazów Maryi koronami. Pierwsza papieska koronacja obrazu jasnogórskiego miała miejsce w 1717 r. Sam król ofiarował korony. Aktu koronacji dokonał brat prymasa, biskup Krzysztof Szembek 8 września 1717 r. Obecni byli ponadto biskup wileński i inflancki. W uroczystej procesji przeniesiono obraz z kościoła do sali rycerskiej. Odczytano dekret papieski i przyniesiono korony. Procesjonalnie przeniesiono obraz do kościoła wśród modlitw, śpiewów i salw armatnich. Nastąpił obrzęd nałożenia koron i Msza święta. Po obiedzie odprawiono Nieszpory i przeniesiono obraz z kościoła do kaplicy. Tam odśpiewano Litanię Loretańską i Te Deum. Z okazji koronacji nałożono na obraz Matki Bożej kosztowne szaty wykonane przez złotnika, brata Makarego Szybkowskiego. Sporządził on trzy suknie na różne uroczystości: granatową haftowaną diamentami, niebieską z rubinami i zieloną z perłami i różnymi drogimi kamieniami. Od 1817 r. zaczęto obchodzić uroczyście rocznicę koronacji.

Korony papieża Klemensa XI skradziono w nocy z 22 na 23 października 1909 r. Jasnogórski archiwista zauważa, że korony i kosztowności z Cudownego Obrazu nie należały do najcenniejszych precjozów, jakie znajdowały się wówczas w sanktuarium. Nowe korony chciał podarować car Mikołaj II. Aby nie dopuścić do takiego zbezczeszczenia patriotycznych uczuć Polaków, zwrócono się do ks. Adama Stefana Sapiehy, wówczas prałata w Rzymie, o interwencję u papieża. Decyzja Piusa X była natychmiastowa - diademy dla wizerunku Jasnogórskiej Królowej Polski zostaną wykonane przez złotnika watykańskiego. Głównym organizatorem dzieła otrzymania koron papieskich był abp Józef Wilczewski.

21 kwietnia 1910 r. papież Pius X przekazał polskiej delegacji dwie złote korony dla Cudownego Obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej. Ojciec Święty powiedział wówczas m.in.: „zaledwie dowiedziałem się, że Polska płacze, postanowiłem ofiarować od siebie korony Matce Najświętszej na miejsce tych, które przesłał jeden z moich poprzedników. Boleję tylko, że moje ubóstwo nie pozwoliło mi złożyć daru tak wspaniałego, jaki zaofiarować pragnęło moje serce”.

Rekoronacja Cudownego Obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej koronami papieża św. Piusa X miała miejsce 22 maja 1910 r. Dokonał jej biskup Stanisław Zdzitowiecki.