Ekumenizm to nie zdrada

Przemawiając do uczestników sesji plenarnej Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan papież wezwał, by ożywić zainteresowanie ekumenizmem, a prowadzonym dialogom doktrynalnym nadać nowego wigoru. Stwierdził, iż „mimo nowych problematycznych sytuacji czy punktów trudnych dla dialogu niezmienny pozostaje cel drogi ekumenicznej, jak również zdecydowanie, by podążać nią dalej”.

To ważna deklaracja. Po raz kolejny papież przypomina, że droga, którą obrał Sobór Watykański II i papieże tamtego czasu, nie jest pomyłką czy spiskiem wrogich Kościołowi sił. Chodzi o rzecz fundamentalną: odbudowanie jedności. By dla świata być czytelnym znakiem Jezusa Chrystusa. Będziemy czytelni tym bardziej, im bardziej naukę Jezusa będziemy potrafili odnieść do samych siebie. Także we wzajemnych, ekumenicznych kontaktach. A drogą, którą chcemy to osiągnąć – przypomina Benedykt XVI - nie jest przeciąganie inaczej wierzących do siebie, a ekumenizm.

Być może sprzeciw, jaki rodzą czasami dążenia ekumeniczne, bierze się z ich niezrozumienia. Przeciwnicy obawiają się, że zaangażowanie ekumeniczne może być zdradą prawdziwej wiary. Papież przypomina, że nie chodzi o „umiejętność negocjowania i osiągania kompromisów”, a „wytrwałe dążenie do znalezienia pełnej jedności w prawdzie”.  To istota ekumenizmu: porzucenie ducha polemiki, odważne przyjrzenie się zarówno własnej wierze, jak i argumentom oponentów.

Oczywistym jest, że w takim stawianiu sprawy jest też założenie, iż także Kościół katolicki musi krytycznie spojrzeć na swoje nauczanie i kościelne zwyczaje. Wbrew obawom nie oznacza to zmian w dogmatach, a ich właściwe rozumienie. Wolne od zbytnich uproszczeń i przeinaczeń kaznodziejskiego zapału. Oczyszczenie duchowych źródeł wiary Kościoła na pewno pomoże mu sensownie ewangelizować dzisiejszy świat.