Czy można zło demoniczne nazwać „pięknem zawłaszczonym”? Zło winy – „pięknem obnażonym”? Zło kary – „pięknem hartowanym”, a zło skandaliczne (np. cierpienie niewinnych)... „pięknem ukrzyżowanym”? I wreszcie czy można odpowiedzialnie powiedzieć, że dowodem na to, że Bóg nas prawdziwie kocha, jest to, że… Bóg nas nie potrzebuje? Ta książka nie pozostawia suchej nitki na czytelniku. Nie jest to jednak poczucie wdeptania w ziemię. Przeciwnie – czytelnik rośnie wraz z kolejnym rozdziałem i opadającym złudzeniem, dotychczasowym wyobrażeniem na temat „przyczyn zła” na świecie. „Pisząc tę książkę, stawałem się na nowo chrześcijaninem” – wyznaje o. Gałuszka już na okładce. Czytelnik ma szansę przejść z autorem tę samą drogę.