Lekceważenie Boga źle się kończy!

W Poznaniu od kilku lat pracuje powołana przez Księdza Arcybiskupa Rada Społeczna. Jakie nadzieje są z nią związane?

– Rada Społeczna przy Arcybiskupie Poznańskim została ustanowiona 14 listopada 2002 roku dla umożliwienia realizacji szczególnej roli i odpowiedzialności katolików świeckich za życie Kościoła lokalnego oraz kształtowanie życia społecznego.

Członkowie Rady reprezentują różne środowiska życia naukowego, kulturalnego i społecznego. Rada składa się z ludzi wybitnych, nie tylko z punktu widzenia nauki, ale i pod kątem ich osobistego świadectwa chrześcijańskiego. W Radzie uczestniczą przedstawiciele różnych dziedzin nauki – ma ona charakter interdyscyplinarny. Do współpracy zapraszani są także konsulatorzy z innych dziedzin, w zależności od tematu, nad którym Rada pracuje. Nie ma w niej osób czynnie zaangażowanych w politykę.

Rada służy Kościołowi poprzez wypracowywanie opinii na temat bieżących wydarzeń (m.in. poszanowanie godności osoby ludzkiej, prawa człowieka, małżeństwo i rodzina, życie gospodarcze, życie polityczne, kultura); przekazuje do wiadomości opinii publicznej, w uzgodnieniu z Arcybiskupem Metropolitą Poznańskim, wypracowane przez Radę stanowiska w wyżej wymienionych kwestiach; służy w ten sposób wiernym Archidiecezji Poznańskiej, kształtując opinię społeczną.

Gdy idzie o nadzieje z nią związane, to życzyłbym sobie, by zachowała ona w przyszłości podobne znaczenie, jakie wypracowała sobie do tej pory.

Niedawno Rada Społeczna opublikowała dokument, w którym poddaje krytyce przyjętą w polskiej konstytucji zasadę „bezstronności” w relacjach państwa do Kościoła? Dlaczego?

– Tekst ten zwraca uwagę na pewną niekonsekwencję Konstytucji R.P. Wykazuje, że w sprawach dotyczących podstawowych wartości bezstronność jest po prostu niemożliwa. Czy można być bezstronnym na przykład wobec kwestii ochrony życia czy eutanazji?

Czym więc zasadę „bezstronności” należałoby zastąpić?

– Na razie Rada wykazała słabość istniejącego zapisu. Konstytucja mogłaby zawierać pewne gwarancje szacunku dla wartości chrześcijańskich, bez narzucania ich komukolwiek. Ostatecznie podstawowe wartości jakie wyznają społeczeństwa europejskie mają źródło w chrześcijaństwie. Dziedzictwo to w jakimś zakresie powinno podlegać ochronie.

Dlaczego nie istnieje kościelna Rada Społeczna na poziomie ogólnopolskim? W okresie międzywojennym Rada Społeczna funkcjonowała przy Prymasie Polski. Do tych doświadczeń powrócił kard. Józef Glemp w latach osiemdziesiątych. Później zaniechano?

– Stworzenie rady o ogólnopolskim wymiarze zależy od rozeznania potrzeby i samej decyzji przewodniczącego Episkopatu. Moje osobiste doświadczenie jest bardzo pozytywne. Istnieje mnóstwo problemów społecznych, do których trudno się odnosić bez pomocy świeckich specjalistów, a które domagają się szybkiej odpowiedzi ze strony Kościoła.

Socjologowie podkreślają zjawisko „selektywności” bądź „wybiórczego” charakteru wiary Polaków. Wybieramy z kościelnego nauczania to, co najbardziej nam pasuje. Jak temu przeciwdziałać?

– Religijność o charakterze masowym niesie określone problemy, w pierwszym rzędzie – wybiórczość. Badania Instytutu Statystyki Kościoła pokazują, że mimo, iż ponad 92% Polaków przyznaje się do wiary, to tylko 69% uznaje życie wieczne. W zmartwychwstanie wierzy 65,8% badanych, 72,8% Polaków wierzy w istnienie nieba, ale tylko 31% – w istnienie piekła.