Konsekrowani światu

Świecki konsekrowany to jest ten, kto w świecie, swoją postawą życia w konkretnym momencie historii daje świadectwo. Żyje tam, gdzie jest i ten moment przeżywa dobrze, ponieważ ma wewnętrzną siłę. Pozytywnie nastawiony do współczesności jest w stanie budować coś nawet z kimś, kto nie jest wierzący. Świecki konsekrowany to ktoś, kto nie narzuca swojej wizji, ale dzieli los innych – mając nadzieję. Pracuje razem z innymi dla świata, wydając siebie całkowicie, a taka postawa wynika z jego konsekracji.

We Włoszech mówi się o katolikach należących do jednej czy drugiej partii, że powinni być widoczni, mieć siłę przeciwstawiać się innym propozycjom. W przypadku świeckich konsekrowanych bardziej chodzi o „bycie obecnym” niż widocznym, o to, by będąc w jakimkolwiek miejscu wnosić wartości, które rodzą się z przyjęcia Ewangelii. To wymaga wielkiej dojrzałości, także dlatego, że można być w mniejszości, można się mylić, ale siłą świeckiego konsekrowanego jest przekonanie, że cały świat został odkupiony.

Jaka jest kondycja instytutów świeckich w Polsce?

– W Polsce, po przemianach społeczno-politycznych instytuty świeckie mogą odgrywać bardzo ważną rolę jako dojrzali świeccy. Może być wykorzystany ich potencjał i dojrzałość osób, które żyją „w środku świata”, bez oceniania innych, ale z pragnieniem budowania dobra, i wiarą że można to zrealizować. Ich siłą jest to, co przeżyły do tej pory, choć potrzeba refleksji, w jaki sposób bogactwo przeszłości może służyć przyszłości, może już w nowych formach.

Na czym polega Pani praca w watykańskiej kongregacji?

– W kongregacji istnieją różne urzędy, w zależności od formy życia konsekrowanego. Ja zajmuję się sprawami instytutów świeckich, począwszy od narodzin czyli powstania instytutu. Przyglądamy się temu, opiniom biskupów, rodzajowi konstytucji ale też różnym aspektom życia instytutu świeckiego, czyli relacjom z odpowiedzialnym generalnym, ewentualnym problemom zarządu, dyscypliny czy ekonomicznymi.

Zajmujemy się też dyspensami, jakich udziela się osobom, które chcą odejść z instytutu świeckiego lub przejść do innej formy życia konsekrowanego. Ostatnio zajmujemy się też instytutami, które „wygasają” i ze względu na brak członków przestają istnieć. Nie jest ich dużo. W sumie w skali świata istnieje ok. 220 instytutów świeckich i są to zarówno instytuty na prawie diecezjalnym jak i papieskim. Utrzymujemy też kontakty z konferencjami instytutów świeckich, zarówno krajowymi jak i światową (CMIS).