Urodziny Błogosławionego

18 maja 1920
W Wadowicach urodził się Karol Józef Wojtyła, syn Karola i Emilii z Kaczorowskich. Ojciec, oficer w austriackiej administracji wojskowej, po odzyskaniu niepodległości przez Polskę służył w stopniu porucznika w Powiatowej Komendzie Uzupełnień.

20 czerwca 1920
Ochrzczony w kościele parafialnym w Wadowicach przez ks. Franciszka Żaka.

Wrzesień 1924
Starszy brat Karola – Edmund opuszcza dom rodzinny udając się na studia medyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie.

15 września 1926
Karol rozpoczyna naukę w szkole podstawowej.

13 kwietnia 1929
Umiera matka Karola, Emilia z Kaczorowskich Wojtyłowa.

Maj 1929
Przyjmuje pierwszą Komunię świętą.

Wrzesień 1930
Przechodzi do I Gimnazjum Męskiego im. Marcina Wadowity o profilu klasycznym.

5 grudnia 1932
Starszy brat Karola, Edmund Wojtyła, lekarz szpitala w Bielsku umiera w wieku 26 lat, po zarażeniu szkarlatyną od pacjentki.

Jesień 1934
Karol zaczyna występować w miejscowych przedstawieniach teatralnych.

Luty 1936
Rozpoczyna intensywną współpracę z polonistą, awangardowym reżyserem teatralnym Mieczysławem Kotlarczykiem, późniejszym twórcą Teatru Rapsodycznego.

6 maja 1938
Książe metropolita Adam Stefan Sapieha wizytuje gimnazjum im. Marcina Wadowity w Wadowicach.

Maj 1938
Karol przyjmuje sakrament bierzmowania.

14 maja 1938
Przystępuje do egzaminu dojrzałości. Na maturze zdaje: religię, język polski, język łaciński, język grecki. Ze wszystkich przedmiotów uzyskał oceny bardzo dobre.

Sierpień 1938
Wraz z ojcem przenosi się do Krakowa, gdzie rozpoczyna studia polonistyki na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Wiosna 1939
Powstaje pierwszy tomik poezji Karola Wojtyły pt. „Psałterz Dawidów/Księga Słowiańska/”, znany również jako „Renesansowy psałterz”.

Lipiec 1939
Przechodzi szkolenie wojskowe w Społecznym Obozie Legii Akademickiej w Ożomili koło Sądowej Wiszni (dziś w granicach Ukrainy) niedaleko Przemyśla.

1 września 1939
Wybuch drugiej wojny światowej.

6 listopada 1939
184 profesorów Uniwersytetu Jagiellońskiego zostaje aresztowanych i wywiezionych do Sachsenhausen. Karol Wojtyła rozpoczyna konspiracyjne studia i działalność w podziemnym ruchu oporu. Bierze udział w przygotowaniach i wystawieniach nielegalnego teatru.

28 grudnia 1939
W liście do Mieczysława Kotlarczyka informuje przyjaciela o ukończeniu poematu dramatycznego „Dawid”.

Luty 1940
W salezjańskiej parafii na Dębnikach poznaje Jana Tyranowskiego, który wprowadza go do młodzieżowego Koła Żywego Różańca oraz w świat dzieł hiszpańskich mistyków, m.in. św. Jana od Krzyża.

Wiosna – lato 1940
Powstają dramaty „Hiob” oraz „Jeremiasz”.

Wrzesień 1940
Karol Wojtyła rozpoczyna pracę fizyczną jako robotnik w kamieniołomie na Zakrzówku a później fabryce sody kaustycznej Solvay, by uchronić się przed wyjazdem na przymusowe roboty do Niemiec.

18 lutego 1941
Umiera ojciec, Karol Wojtyła senior, pochowany 22 lutego na cmentarzu wojskowym na Rakowicach.

23 maja 1941
Gestapo aresztuje 11 księży salezjanów z Dębnik i działalność duszpasterska parafii spoczywa na przewodnikach duchowych Kół Żywego Różańca.

22 sierpnia 1941
Mieczysław Kotlarczyk zakłada Teatr Żywego Słowa zwany później Teatrem Rapsodycznym.