Co mówi dziś Duch do Kościoła? Najlepiej zapytać o to ks. Petera Hockena. Jego nazwisko padało w czasie rozmów, które przeprowadzałem w wielu wspólnotach między Odrą a Bugiem. Słyszałem je w Cieszynie, Krakowie, Chorzowie, Warszawie, Gdańsku. Ten skromny, niepozorny staruszek być może nie zdaje sobie sprawy z tego, że słowa, które rzuca, trafiają nad Wisłą na podatny grunt i zaczynają rodzić owoce. 
W czasie Paschy żydów mesjańskich u krakowskich franciszkanów jeden z rabinów poprosił o miskę z wodą. Przyniesiono mu ją, a on klęknął u stóp Petera Hockena i… umył zawstydzonemu księdzu nogi. Powiedział, że nie widzi innego sposobu, by wyrazić to, co czuje, i uświadomić innym, jaką rolę pełni ten skromny kapłan we wzajemnym dialogu.