Jan Paweł II osobiście o swych poprzednikach

Mszę św. sprawował, jak w latach ubiegłych, prefekt Kongregacji Nauki Wiary, kard. Joseph Ratzinger w koncelebrze licznych kardynałów. Jan Paweł II mówił wyraźnym głosem i sam przeczytał całe kazanie. Na zakończenie Mszy św. Ojciec Święty udzielił obecnym końcowego błogosławieństwa. Papież przypomniał, że już kilkakrotnie mówił ostatnio o Pawle VI i Janie Pawle I, po czym dodał: "Teraz obejmujemy ich obu w modlitwie, wierząc, że wstąpili już w 'czas Boży', ów 'ósmy dzień', który 'Pan uczynił' (por. Ps 118, 24), cel i wypełnienie naszych ziemskich dni". Nawiązał do powtarzanej często przez Pawła VI "zachęty do chrześcijańskiej radości", "zachęty, która mimo rozlicznych trudności, wypływała z przeświadczenia o stałym przylgnięciu do woli Bożej" i do "uspokajającego uśmiechu papieża Lucianiego, który w krótkim czasie jednego miesiąca podbił świat". "W jednym i drugim Papieżu - mówił Jan Paweł II - znalazła odbicie uspokajająca radość Kościoła. Nawet kiedy poddany on jest wielkim cierpieniom, nie boi się; nie zamyka się w sobie, lecz pokłada ufność w Panu. Wie, że prowadzi go Duch Święty i dlatego raduje się znakami miłosierdzia Bożego; podziwia cuda, jakie Wszechmogący dokonuje w maluczkich, w ubogich i tych, którzy mają przed Nim bojaźń". Papież podkreślił, że obaj jego poprzednicy "nie ulegli osądom chwili i wizjom związanym z okolicznościami. Trwale związani z Prawdą nie wahali się prowadzić dialogu z wszystkimi ludźmi dobrej woli. Byli wewnętrznie wolni, ponieważ mieli świadomość, że Duch Święty 'tchnie, kędy chce' (por. J 3,8), wytyczając na różne sposoby drogę historii zbawienia". Zacytował słowa, jakie wkrótce po wyborze Jan Paweł I skierował do dziennikarzy: "Będziecie musieli często pokazywać Kościół, mówić o Kościele, będziecie musieli czasem skomentować naszą pokorną posługę; jesteśmy pewni, że uczynicie to z miłością do prawdy". Nie przestajemy modlić się za nich, wspierani nadzieją, że któregoś dnia i my będziemy mogli spotkać miłosiernego Sędziego w chwale Raju. Wraz z Maryją, miłosierną Matką Kościoła i ludzkości", zakończył Jan Paweł II. We wprowadzeniu do modlitwy wiernych Papież prosił Boga, "aby uwolnił nas od zła i obdarzył także dzisiaj Kościół i świat darem swego ducha życia i prawdy". W jednej z intencji proszono "za Ojca Świętego, który obchodzi 45-lecie swej sakry biskupiej, aby umacniały go modlitwy i miłość tych wszystkich, których wspomógł swoją posługą, szczególnie w ciągu 25 lat swej służby Kościołowi powszechnemu".