Kraków: Medale św. Jerzego wręczone

Uroczystość wręczenia Medali Św. Jerzego odbyła się tym razem w nowej, znakomitej auli - Auditorium Maximum Uniwersytetu Jagiellońskiego. Werdykt kapituły Medalu odczytała Józefa Hennelowa. Prof. Barbarę Skargę, filozofa i etyka, wyróżniono za "uczenie standardów dobrego myślenia oraz walkę z panoszącym się w świecie smokiem pychy, bezwstydu i głupoty, które są zarzewiem kłamstwa i nienawiści". Medal dla abp. Życińskiego kapituła uzasadniła: "za odwagę uczestniczenia w debacie publicznej i głoszenia prawd słuchanych niechętnie zarówno w polskim społeczeństwie, jak w Kościele, za umiejętność błyskawicznego reagowania, gdy smokowi odrasta kolejna głowa, i za pokazanie, że walkę ze złem toczyć trzeba przede wszystkim przez budowanie dobra w przejrzysty sposób". Przez 13 lat laudacje bywały i poważne, i zabawne. Tegoroczne były podniosłe i uroczyste. Bo wybór kapituły, co podkreślał ks. Adam Boniecki, spotkał się z powszechną aprobatą: - Laudacje będą więc krótkie, bo przecież werdyktu tłumaczyć nie trzeba: - Pani Profesor jest wielkim strategiem walki ze smokiem zła, bo wskazuje teren walki. Jest nią “pełne sprzeczności myślenie ludzkie - i twórcze, i niszczące, nierzadko samo sobie odbierające wartość”. To tu rodzi się zło: - Pani Profesor każe w człowieku, wbrew wielu gorzkim naukom, dostrzec jego usprawiedliwioną dumę. To właśnie duma przypomina o ludzkiej godności, wyznaczając owo pole walki. Odbierając medal, prof. Barbara Skarga, zbyt wzruszona - jak przyznała - by wygłosić przemowę, wspomniała o swoich relacjach z “Tygodnikiem”: - Wiele nas różni, a jednocześnie zawsze jest wspólna płaszczyzna wartości, które łączą - podkreśliła, nazywając atmosferę pisma “enklawą wzajemnej zrozumiałości i bliskości w różnicach”. O smoku przybierającym postać fanatyzmu mówił w laudacji dla abp. Życińskiego Krzysztof Kozłowski: - Wtedy prawda cząstkowa przyjmowana jest arbitralnie jako jedyna, stając się źródłem krzywdy i narzędziem upokorzenia. - Ale właśnie w tym punkcie wkracza zdecydowanie Ksiądz Arcybiskup, który też (jako człowiek nauki i publicysta) jasno dostrzega związek między teorią, doktryną a losem człowieka. Nie czeka w biskupim pałacu, lecz wkracza w świat polemik i dyskusji. Tę odwagę i często ryzykowną obecność wśród ludzi i spraw najgłębiej ludzi dotyczących, kapituła Medalu chciała podkreślić.