Światowy Dzień Walki z Nędzą

Warto o tym przypomnieć gdyż wczoraj 17 października obchodzony był Światowy Dzień Walki z Nędzą. Paradoksalnie większość ubogich naszego globu – jak się szacuje, 70 proc. – stanowi ludność wiejska. Rolnictwo nie cieszy się należytym poparciem. Ostatnio poparcie to nawet maleje. Jeszcze niedawno państwa bogate przeznaczały na pomoc dla rolnictwa krajów biedniejszych rokrocznie 16 mld dolarów. Po 10 latach kwota ta spadła do 9 mld, czyli aż o 40 proc. W roku 2000 narody świata ustaliły 8 milenijnych celów rozwoju, obiecując zmniejszenie skrajnej nędzy o połowę w ciągu 15 lat. Czy jednak tej bezprecedensowej obietnicy uda się dotrzymać? Inicjatywę obchodów Światowego Dnia Walki z Nędzą podjął 17 października 1987 r. Francuz polskiego pochodzenia, ks. Joseph Wresinski. W roku 1992 zostały one oficjalnie uznane przez Organizację Narodów Zjednoczonych. Zmarły w roku 1988 kapłan jest dziś kandydatem do chwały ołtarzy. Inicjator Światowego Dnia Walki z Nędzą był synem ubogich emigrantów. Jego ojciec, Władysław Wrzesiński, urodził się w Poznaniu. Wyemigrowawszy na Zachód, ożenił się w Madrycie z Hiszpanką, Lucrecią Sellas. W czasie I wojny światowej znaleźli się oni we Francji i żyli tam w nędzy. Joseph urodził się w roku 1917 w Anders. Już od dzieciństwa musiał pracować. Dopiero mając 18 lat, znalazłszy pomoc materialną, wstąpił do niższego seminarium, gdzie jego kolegami byli chłopcy 12-letni. Już jako seminarzysta został powołany do wojska. Dostał się do niewoli, z której udało mu się uciec i od roku 1940 znów był w seminarium, a po 6 latach otrzymał święcenia. Znając dobrze ubóstwo z własnego doświadczenia, jako kapłan zaangażował się w pomoc cierpiącym nędzę. Założył ruch pomocy tym, których nazywał „Czwartym Światem”. Określenie to oznacza mieszkańców krajów bogatych, którzy żyją w ubóstwie takim, jakie normalnie kojarzymy z Trzecim Światem. W roku 1982 ks. Joseph Wresinski został przyjęty w Castel Gandolfo wraz z grupą młodzieży przez Jana Pawła II. Zmarł w roku 1988. W 11 lat później rozpoczęto jego proces beatyfikacyjny na szczeblu diecezjalnym. W roku 1999 został on zatwierdzony przez Stolicę Apostolską.