Pomoc Kościołowi w Potrzebie: Rok w Polsce

Jak podkreśla dyrektor sekcji ks. Waldemar Cisło, Polacy mimo nie zawsze zasobnych kieszeni chętnie wspomagają dzieła charytatywne. „Jesteśmy pewnym pomostem między tym modlącym się Kościołem za murami klasztorów kontemplacyjnych, a światem zewnętrznym, często zabieganym nie mającym czasu na modlitwę” – podkreśla. Przypomina, że kiedyś w zakonach kontemplacyjnych istniał „dzwon biednych”. „Jak siostry nie miały już żadnych środków materialnych, biły w ten dzwon i wierni z okolicy przynosili jakąś pomoc, czy to w formie konkretnych darów, czy też pieniędzy. Dzisiaj my, poprzez media katolickie staramy się być tym głosem, tym dzwonem, który prosi w ich imieniu, w imieniu modlącego się Kościoła o wsparcie” – mówi ks. Cisło. Drugą inicjatywą prowadzoną przez polską sekcję międzynarodowej organizacji Pomoc Kościołowi w Potrzebie była akcja „SOS dla Ziemi Świętej”. Polegała ona na rozprowadzaniu różańców, które ręcznie produkują chrześcijanie z Betlejem. „Dajemy w ten sposób możliwość utrzymanie im i ich rodzinom. W okolicach Bożego Narodzenia rozprowadzaliśmy razem z księżmi z parafii ozdoby choinkowe wykonane przez chrześcijan w Ziemi Świętej” – opowiada ks. Cisło podkreślając duże zaangażowanie w te akcje polskich mediów katolickich. Były to dwie największe akcje, które Kirche in Not rozpoczęła w Polsce w 2006 r. Dyrektor sekcji polskiej wskazuje, że „bardzo ciekawym projektem - najstarszym i największym - jest Biblia dla dzieci. Została ona przetłumaczona na 150 języków i wydana w 43 mln egzemplarzy. Dla wielu dzieci wciąż pozostaje jedyną książką, z której mogą uczyć się czytać i pisać”. Drugi rok działalności polska sekcja międzynarodowej organizacji Pomoc Kościołowi w Potrzebie chce zaznaczyć przygotowaniem raportu na temat prześladowania chrześcijan na świecie. Dochód z jego sprzedaży zostanie przeznaczony na pomoc dla mieszkańców Sudanu.