Droga Krzyżowa w rzymskim Koloseum

W stacji dwunastej uczestnicy Drogi Krzyżowej w rzymskim Koloseum zostali zaproszeni do wsłuchania się w dialog wiszącego na krzyżu Jezusa z Matką i umiłowanym uczniem. „Od tej chwili Maryja nie będzie już sama. Stanie się Ona Matką Kościoła, niezliczonego ludu z każdego języka, narodu i rasy, który w ciągu wieków będzie się wraz z Nią gromadził wokół krzyża Chrystusa, Jej pierworodnego Syna. Od tej chwili także my idziemy wraz z Nią drogą wiary. Mieszkamy z Nią w domu, w którym wciąż żyje Duch Pięćdziesiątnicy. Razem zasiadamy do stołu, gdzie łamie się chleb Eucharystii, w oczekiwaniu na dzień, w którym Jej Syn powróci, by zaprowadzić nas – tak jak Ją – do swojej wiecznej chwały” – napisał autor medytacji. Rozważając chwilę śmierci Jezusa na krzyżu wierni usłyszeli, że „Jego agonia powtarza się także teraz, w tej chwili, w agonii wielu mężczyzn i kobiet, tu w Rzymie i w tylu innych miastach i miejscowościach świata”, ale śmierć, „mimo że nic nie traci na swej tragicznej powadze, nieoczekiwanie objawia zupełnie inną twarz. Ma twarz, ma oczy samego Ojca, który jest w niebie. Dlatego Jezus w chwili konania tak czule woła do Niego: «Ojcze, w twe ręce powierzam ducha mego»”. Kończąc rozważania Drogi Krzyżowej złożeniem ciała Jezusa do grobu, prefekt mediolańskiej Biblioteki Ambrozjańskiej napisał: „Gdy wzejdzie owa jutrzenka, spośród grobów wyjdzie nam naprzeciw anioł i zapyta: «Czemu szukacie Żyjącego wśród umarłych? Nie ma Go tu! Zmartwychwstał!» A gdy będziemy wracać do domu, u naszego boku pojawi się sam Zmartwychwstały. Pójdzie razem z nami, przekroczy nasz próg i zasiądzie z nami do stołu, by łamać z nami chleb”.