Włochy: Beatyfikacja o. Spoto

„Żyjemy w świecie zdominowanym przez relatywizm, skłonnym do hedonizmu i materializmu. Zachęca on do zdobywania materialnego dobrobytu czy sukcesu osobistego – powiedział Radiu Watykańskiemu o. Giuseppe Civiletto. - Generał Misjonarzy Sług Ubogich poznał błogosławionego na krótko przed jego męczeńską śmiercią, będąc wówczas w nowicjacie. Sądzi, że o. Spoto jest przykładem, jak nadawać sens i wartość życiu, jak poświęcać je drugim. Pokazuje, jak mimo trudności i przeciwieństw można żyć w chrześcijańskiej radości dzięki komunii z Chrystusem, jak stawać się ofiarą w rękach Boga. Tego Bóg od nas chce! Tego potrzebuje świat!” – wskazał o. Civiletto. Francesco Spoto urodził się w Raffadali na Sycylii w 1924 r. Mając 12 lat wstąpił do niższego seminarium Misjonarzy Sług Ubogich, którzy mają swój dom generalny w Palermo. W zgromadzeniu był ceniony tak za zalety umysłu, jak i duchowe. Już w 8 lat po święceniach kapłańskich – jako zaledwie 35-latek – wybrany został przełożonym generalnym. W 1961 r. bł. Francesco założył pierwszą misję zgromadzenia w Biringi na terenie Konga. Dawna kolonia belgijska od 1960 r. cieszyła się niepodległością. W r. 1964 udał się z wizytą do wspomnianej misji. Wybuchła wtedy w Demokratycznej Republice Konga rebelia Simbów. Wspierani przez blok państw socjalistycznych, łączyli oni praktyki pogańskie i magiczne, w tym rytualne ludożerstwo, z komunistyczną ideologią. Szczególnie ucierpiały od nich misje. 3 grudnia 1964 r. rebelianci ujęli o. Spoto wraz z 3 innymi misjonarzami. Choć udało mu się uciec do buszu, po 3 tygodniach wskutek doznanych tortur i wycieńczenia zmarł 27 grudnia w ubogim szałasie na misji Biringi, ofiarując Bogu życie za pozostałych w niewoli współbraci, którzy wkrótce potem cudownie ocaleli. Diecezjalna faza jego procesu beatyfikacyjnego rozpoczęła się w r. 1992 w Palermo, a w r. 2006 Papież uznał dekret Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych dotyczący jego męczeństwa za wiarę.