Kanonizacja o. Galvao

Solennej liturgii przewodniczył w Sao Paulo Benedykt XVI. Sprawowano ją na Polu Marsowym terenach lotniska, gdzie 27 lat temu odprawił Mszę również Jan Paweł II. Benedykt XVI przybył tu samochodem zamkniętym o 9.00, gdy w Polsce była 14.00. Pół miliona wiernych, podczas gdy już z papamobile ich pozdrawiał okrążając plac celebracji, odśpiewało na powitanie hymn papieski. Benedykta XVI przywitał ordynariusz miejsca, abp Odilo Pedro Scherer. Następnie prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, któremu towarzyszyła postulator, s. Celia Cadorin, poprosił o wyniesienie do chwały ołtarzy bł. Antoniego. Nowy święty urodził się w Guaratinguetá w stanie São Paulo, w 1739 r. Cztery lata uczył się w szkole jezuickiej, jednak z uwagi na prześladowania zakonu wstąpił do franciszkanów. Święcenia kapłańskie przyjął w 1762 r. Odznaczał się głęboką pobożnością maryjną. Był tak otwarty na ludzką biedę, że w 1798 r. miejscy rajcy nadali mu tytuł Człowieka Pokoju i Miłosierdzia. Uznany doradca i spowiednik zmarł 23 grudnia 1823 r. Jego grób znajduje się w Monastero de Luz, Klasztorze Światła. Niegdyś sam go zbudował. Obecnie - jest zabytkiem ze światowej listy UNESCO. Przy marmurowej, białej płycie w posadzce po dziś dzień klęczą ludzie, składając karteczki ze swymi prośbami. Kult jednak miał dotychczas charakter raczej lokalny. Bp Edward Zielski, ordynariusz diecezji Campo Maior przyznał, że w jego regionie nie jest on bardzo znany, gdyż działał bardziej na południu Brazylii, w sposób specjalny w São Paulo. „Znamy go tylko przez to, co środki masowego przekazu nam podały. Biskup, który jest w jakiś sposób odpowiedzialny przesyłał pewne wiadomości. Uważam jednak, że kanonizacja naprawdę stanie się jakimś bardzo ważnym znakiem i ja w swojej diecezji przede wszystkim będę wszystko robił, aby on stał się znany dla szerokich mas ludzkich” – powiedział bp Zielski. Natomiast Tatiana Granowska zna go jako człowieka, który bardzo dużo pracował dla biednych. „Jest on bardzo znany w São Paulo. Robił pigułki z malutkimi karteczkami z modlitwą, ci, którzy je spożywali otrzymywali różne łaski. Zakonnice jeszcze dzisiaj przygotowują te pigułki”.