Media o oświadczeniu prowincjała redemptorystów

W komentarzu zatytułowanym "Ojciec Rydzyk przetrwał burzę" Piotr Semka w Rzeczpospolitej napisał: Wszystko wskazuje, że ojciec Tadeusz Rydzyk bez większych strat wyszedł z awantury wywołanej jego wypowiedziami ujawnionymi przez "Wprost". Generał redemptorystów John Tobin na razie uchyla się od interwencji, a polscy redemptoryści pokazali kolejny raz, że stoją murem za ojcem dyrektorem. Ojciec Zdzisław Klafka, szef polskiej prowincji redemptorystów, uznał "rzekome taśmy" za manipulację. Ojciec Rydzyk natomiast nie zaprzecza oryginalności nagrań, ale w oświadczeniu, stwierdził, że nikogo nie zamierzał obrażać. A jeśli ktoś czuje się obrażony, to zakonnik go przeprasza. Za co? Tego z oświadczenia dyrektora Radia Maryja już się nie dowiadujemy. Kolejny raz widać, jak w skomplikowanej strukturze Kościoła brak polskim katolikom jednego wyrazistego autorytetu, który pomagałby tu, nad Wisłą, przezwyciężać kryzysy. Zakony mają autonomię, a Watykan jest daleko i działa wolno. Ojciec Rydzyk zaś zdobył pozycję, umiejętnie dobierając sobie od lat przyjaciół, a dziś potrafi korzystać zich wsparcia - także tych, którzy nie ujawniają wprost sympatii dla Radia Maryja. Toruńska rozgłośnia odpowiada wrażliwości religijnej i społecznej wielu polskich biskupów. Nie bronią otwarcie stacji ojca Rydzyka, ale po cichu go popierają. Można się oburzać na takie rozdwojenie jaźni, ale warto przypomnieć, że nie ojciec Rydzyk jako pierwszy miał taką milczącą ochronę. Modernistyczne teorie oburzające wielu katolików głoszone przez ojców Stanisława Obirka i Tadeusza Bartosia (w czasach, gdy byli duchownymi), także były odbiciem poglądów wpływowych biskupów, którzy swoich opinii nie chcieli wyrażać wprost. Dziś silna pozycja skrzydła liberalnego w episkopacie to przeszłość. Decydują raczej zwolennicy "swojskości", którzy w ojcu Rydzyku znaleźli kwintesencję tego, co akceptują. W imię tych zalet wybaczają mu kontrowersyjne wypowiedzi. Dlatego ojciec Tadeusz Rydzyk wciąż jest zbyt akceptowaną postacią, by stracić poparcie w polskim Kościele. A w Rzymie jego postać nie kojarzy się z jakimś dramatycznym problemem. Karierę ambitnego redemptorysty może zakończyć chyba tylko jakiś kiks, który zostanie mocno nagłośniony przez światowe media. Dopiero wtedy Stolica Apostolska może zostać zmuszona do reakcji. Jan Turnau swój komentarz w Gazecie Wyborczej zatytułował "Zakon odwraca kota ogonem". Czytamy w nim: Dowcipkowano, jak ojciec Rydzyk telefonował do premiera Kaczyńskiego. - Czy to pan Jarosław - zapytał przez telefon. - Nie, Lech - usłyszał. - A to przepraszam - zakończył ojciec Rydzyk. A więc jednak prezydenta przeprosił... Przypuszczano na serio, że podobnie zostanie załatwiona sprawa antysemickich słów księdza dyrektora: będzie najwyżej jakieś upomnienie, które nic nie zmieni, tak jak nic nie zmieniły poprzednie interwencje kościelne. Szef medialnego koncernu będzie nadal nim rządził i manipulował polskimi politykami. Ale ten umiarkowany pesymizm okazał się optymizmem. Wypowiedź ojca prowincjała osłupia. Szczególnie że powołuje się on na swego rzymskiego zwierzchnika. Trudno zrozumieć, jak doszło do takiego odwrócenia kota ogonem. Czyżby frakcja proradiomaryjna w Episkopacie Polski była jeszcze potężniejsza, niż się oblicza, stanowiła mocną większość? Czyżby poza tym Kościół rzymskokatolicki się decentralizował: co kraj, to obyczaj? Czy w zakonie redemptorystów dominuje mentalność korporacyjna? W końcu potęga Radia Maryja musi cieszyć ten skromny zakon niezależnie od tego, jakie ono jest.