Warszawa: Abp Głódź dziękuje kard. Glempowi za posługę metropolity warszawskiego

Była formą pożegnania Księdza Prymasa jako metropolity warszawskiego ze strony diecezji warszawsko - praskiej. Eucharystii z udziałem licznego grona wiernych diecezji przewodniczył kard. Józef Glemp. Homilię wygłosił arcybiskup warszawsko-praski Sławoj Leszek Głódź. Kard. Glemp 6 grudnia 2006 r. przeszedł na emeryturę. Jest obecnie Prymasem Polski i arcybiskupem seniorem archidiecezji warszawskiej. Abp Głódź przypomniał zebranym, że kard. Józef Glemp do 1992 r., w którym powstała diecezja warszawsko - praska, pełnił posługę biskupa ordynariusza również dla prawobrzeżnej części Warszawy. Zaznaczył, że aż do 2006 r. był również metropolitą dla diecezji warszawsko - praskiej. "Chcemy wyrazić wdzięczność za dobro, które uczyniłeś w tym czasie" - powiedział zwracając się do Prymasa. Wyjaśnił w homilii, że w tym roku adwentowe refleksje zyskały nowy wymiar i duchowe wsparcie dzięki najnowszej encyklice Benedykta XVI o nadziei. "Człowiek potrzebuje Boga w przeciwnym razie nie ma nadziei" - dodał w ślad za Ojcem Świętym. "Dziś wspólnota wiary i nadziei zgromadzona w Katedrze Diecezji Warszawsko-Praskiej pragnie w sposób szczególny dziękować, jednemu z takich kapłanów - świadków nadziei i nauczycieli nadziei" - powiedział, nawiązując bezpośrednio do posługi kardynała Prymasa. "Pragniemy wyrazić wdzięczność za dobro które uczyniłeś, za ślady, jakie w ludzkich duszach zostawiłeś, za dzieła, które stworzyłeś, za miłość i pasterską troskę, którą obdarowałeś tych, którym przewodziłeś na drogach nadziei" - kontynuował. "Pozwól nam wypowiedzieć to nasze homagium czci i wdzięczności wobec Ciebie - obecnego w naszej Katedrze. Wiemy jak skromnym jesteś Pasterzem, jak bardzo twa kapłańska droga jest drogą sługi zatroskanego przede wszystkim o innych" - dodał. Abp Głódź mówił dalej o wyjątkowej roli jaką w dziejach narodu odegrała instytucja Prymasa Polski. "W dawnej Polsce Prymasi Polski byli interrexami - zastępowali władcę w czasie bezkrólewia. Stawali się zwornikami ciągłości władzy królewskiej i jedności państwa. Swoistymi znakami królestwa, którego istota, godność, także religijny wymiar, w chwili kiedy króla brakowało , przenosiła się - w symboliczny sposób - na Wzgórze Lecha, do relikwii św. Wojciecha, patrona ojczyzny" - wyjaśnił. "W posłudze Prymasów wyrażał się imperatyw polskiej wolności" - oświadczył z mocą, mówiąc o okresach niewoli, kiedy to posługa Prymasów: "interreksów ducha" - stawała się czytelnym znakiem, że prawa narodu trwają. Charakteryzując posługę Prymasa Glempa, abp Głódź zwrócił najpierw uwagę na rolę, jaką obecny Prymas odegrał w trudnych chwilach stanu wojennego. "Wspominamy dziś to szczególne świadectwo Prymasa Polski dawane w tamtych godzinach. Tamten pamiętny apel o ratowanie życia i obronę przed rozlewem polskiej krwi, wypowiedziany 13 grudnia w sanktuarium Matki Bożej Łaskawej na Starym Mieście. Tamto wezwanie do rozsądku - przytaczam słowa księdza Prymasa - "nawet za cenę narażenia się na zniewagi", "nawet gdybym miał boso iść i na kolanach błagać: Nie podejmujcie walki Polak przeciw Polakowi" - przypominał. Mówiąc o roli kard. Glempa jako metropolity warszawskiego, kaznodzieja podkreślił, że towarzyszył mu zawsze styl, nawiązujący do stylu posługi Prymasa Tysiąclecia, kard. Stefana Wyszyńskiego. Charakteryzował się on obecnością w centrum tych zagadnień, jakimi żyje naród i gotowość angażowania się we wszystkie sprawy, które mogą dobrze służyć Polsce jutra i ładowi polskich sumień. "I wreszcie ten rys Twej religijności - tak bliski religijności Prymasa Tysiąclecia. Miłość ku Matce Zbawiciela, Królowej Narodu i polskich serc, Tej, która tak mocno związała się z orędziem Chrystusowej nadziei. Maryja, Gwiazda Morza, pewna przewodniczka na drogach żywota, także na ojczystych, polskich drogach" - podkreślił.