Hiszpania: Episkopat o wadach chrystologicznego bestselleru

Opublikowała ona notę wyjaśniającą, w której odniosła się do metodologii i doktryny pierwszego wydania. Książka ukazała się w październiku 2007 r. i spotkała się z ogromnym zainteresowaniem. W ciągu zaledwie sześciu miesięcy miała sześć wznowień. Obok zainteresowania rósł też niepokój wśród wielu czytelników, zmieszanych wnioskami nie zawsze zgodnymi z obrazem Jezusa, jaki przekazują Ewangelie oraz Tradycja Kościoła – czytamy w nocie komisji ds. nauki wiary. Komisja podkreśla, że nie ma zamiaru osądzać subiektywnych intencji autora ani jego pracy kapłańskiej. Pragnie jedynie pomóc czytelnikom, wyjaśniając kilka kwestii, które są obecne w pierwszym wydaniu. Z punktu widzenia metodologicznego komisja zwraca uwagę na trzy braki: oddzielanie wiary od historii; nieufność do historyczności Ewangelii oraz lektura historii Jezusa w oparciu o przesłanki, które ją ostatecznie deformują. Braki doktrynalne dotyczą sześciu kwestii. Są to: redukcjonistyczna prezentacja Jezusa jako zwykłego proroka; negowanie świadomości synostwa Bożego; zaprzeczanie odkupieńczemu znaczeniu, jakie Jezus nadaje swojej śmierci; zaciemnianie rzeczywistości grzechu i potrzeby przebaczenia; kwestionowanie zamiaru ustanowienia przez Jezusa Kościoła jako wspólnoty hierarchicznej; niejasność w kwestii historycznego, realnego i transcendentnego charakteru zmartwychwstania Jezusa. W ostatnim wydaniu José Antonio Pagola wprowadził niezbędne poprawki i książka otrzymała „nihil obstat”.