W Dakocie nie ma już klinik aborcyjnych

Zdaniem doktora Pawła Wosickiego, prezesa Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia, takie i inne rozwiązania, pomimo swojego sukcesu są jednak połowiczne i nie gwarantują całkowitej ochrony dziecka poczętego. Nie wolno jednak nie zauważać tych małych zwycięstw, które w konsekwencji mogą złożyć się na pełny sukces. - Uważam, że oprócz pisemnego informowania o człowieczeństwie dziecka nienarodzonego powinno się pokazywać kobietom także ultrasonograficzny obraz ich maleństwa - powiedział w rozmowie z "Naszym Dziennikiem" dr Wosicki. Jego zdaniem, pokazanie kobietom, że ich dziecko jest żywą istotą, zdecydowanie zmieniłoby podejście do noszonego pod sercem dziecka. Większość kobiet bowiem na widok swojego maleństwa reaguje bardzo emocjonalnie. Dlatego też przeważająca liczba aborterów podczas wstępnego badania odwraca ekran od oczu kobiet. Podobna inicjatywa wyszła od Bernarda Nathansona, który apelował, by kobiety chcące dokonać aborcji obejrzały jego film, na którym można prześledzić cały moment trwania zabiegu aborcyjnego. Wówczas, zdaniem Nathansona, zdecydowana większość z nich zrezygnowałaby z tak drastycznej decyzji. Wejście w życie prawa uznającego ludzkość dziecka nienarodzonego jest zasługą adwokata Harolda Cassidy'ego i liderów organizacji pro-life: dr. Alana i Leslee Unruh. - Doceniamy ich wysiłki i zachęcamy inne stany do współpracy w ramach tej kampanii - powiedział Newman. Państwo Unruh są aktualnie zaangażowani w kampanię "Głos na TAK za Życiem", która dąży do wprowadzenia skutecznego zakazu przerywania ciąży w Dakocie Południowej, kładąc kres "przemysłowi aborcyjnemu czerpiącemu ogromne zyski z zabijania dzieci w łonie matek". Ustawa obowiązująca w Dakocie Południowej nakazuje poinformowanie pacjentki o tym, że: 1. aborcja to zabicie człowieka; 2. kobieta nosząca pod swoim sercem dziecko jest z nim naturalnie związana i oboje podlegają ochronie Konstytucji Stanów Zjednoczonych i prawa Dakoty Południowej; 3. o skutkach, jakie niesie za sobą dokonanie aborcji i o wszystkich znanych medycynie zagrożeniach, jakie są konsekwencją zabicia dziecka w łonie matki, w tym: depresji, nerwicy i zwiększającym się ryzyku popełnienia samobójstwa (łącznie z przedstawieniem statystyk dotyczących kobiet cierpiących na proaborcyjne urazy). Nakazuje także lekarzowi poinformowanie pacjentki przynajmniej na 24 godziny przed planowanym zabiegiem, że: 1. podlega ona opiece medycznej podczas trwania ciąży i w trakcie porodu oraz że takiej samej opiece podlega dziecko; 2. ojciec dziecka jest prawnie odpowiedzialny, by finansowo wspierać dziecko, nawet gdy chciał dać pieniądze na jego zabicie.