No i proszę

Wydali znaczek ze świętymi Cyrylem i Metodym.

Dla mnie bomba, bo w słowiańskich językach, którym ta dwojice patronuje, siedzę nie od dziś, a i ostatnio coś mocno się ruszyło w języku, którym godōm na co dzień. Śląskim.

Dopiero co w Bibliotece Śląskiej zaprezentowano 4 nowe publikacje do nauki śląskiego:

a dziś w Teatrze Telewizji o 20:30 premiera arcyśląskiego spektaklu „Mianujom mie Hanka”.

Ludzie wadzōm sie i spierają od lat: język to, czy nie język. Nie chce mi się w te dywagacje znowu wchodzić. Jak ktoś się uprze, to nie uzna niczego. Putin i jego kamanda nie uznają np. białoruskiego, czy ukraińskiego. Można? Można. Tylko czy do takiego grona ktoś od nos chce rzeczywiście należeć?

Z drugiej strony, warto pochylić się nad tym jak ten śląski jest obecnie promowany i rozgrywany. Pō naszymu próbuje się już np. śpiewać wszystko. Chorały, szanty, madrygały… Ma to sens? Ma to cokolwiek wspólnego ze śląską kulturą, tradycjami, historią?

Zresztą historycznie też teraz sporo „działamy”. Wiadomo, rok 2025 jest rokiem upamiętnienia Tragedii Górnośląskiej. Dobrze, że wreszcie się tyle o tym mówi. Uświadamia, co działo się tutaj w i po 1945 roku. Tyle tylko, że to już za nami. Rusy już tu swoje wtedy zrobiły. Terozki robią to samo na Ukrainie.

Więc może oszczędniej z tymi wieńcami, wiązankami (ile ton można ich jeszcze złożyć?). Nie lepiej te pieniądze przeznaczyć na pomoc Ukrainie?

Po papieżu Janie Pawle II wiemy dobrze, jak kończą się takie niekończące się, upamiętniające celebry. Pomniki i tablice na każdym kroku.

Obojętniejemy. Odreagowujemy. Co za dużo, to nie zdrowo.

A Ukrainie każdy gest, każda pomoc naprawdę się przyda. Więc kochani śląscy politycy, samorządowcy, społecznicy: przemyślcie to dobrze. Rozegrajcie to mądrze. W końcu barwy mamy te same. Żółto-niebieskie i niebiesko-żółte.

Może to jest jakiś znak, by nasza Tragedia „nie poszła na marne”. By na wspominaniu i upamiętnianiu się nie skończyło. Bo nie o to chodzi. Zwłaszcza, gdy ktoś zaraz obok nas, teraz, przeżywa dokładnie to samo co nasi przodkowie w 1945 roku...