60. rocznica wyboru Stefana Wyszyńskiego na Prymasa Polski

Stefan Wyszyński urodził się 3 sierpnia 1903 roku w miejscowości Zuzela. Ukończył seminarium duchowne we Włocławku, święcenia kapłańskie przyjął 3 sierpnia 1924 roku. Studiował na Wydziale Prawa Kanonicznego KUL, gdzie doktoryzował się w 1929 roku. W czasie studiów działał w Stowarzyszeniu Katolickiej Młodzieży Akademickiej „Odrodzenie”, które było ośrodkiem nowatorskich prądów na mapie polskiego katolicyzmu. Pracę naukową kontynuował już jako profesor prawa kanonicznego i socjologii w Wyższym Seminarium Duchownym we Włocławku. Prowadził także Chrześcijański Uniwersytet Robotniczy i pracował ze związkami zawodowymi. Był redaktorem miesięcznika „Ateneum Kapłańskie”. W czasie II wojny światowej z polecenia abp Michała Kozala ukrywał się przed gestapo. W latach 1942 – 1944 był kapelanem Zakładu dla Niewidomych w Laskach. Prowadził dla inteligencji wykłady i dyskusje z dziedziny katolickiej myśli filozoficznej i społecznej. W okresie powstania warszawskiego pod pseudonimem Radwan III był kapelanem Grupy AK Kampinos oraz szpitala powstańczego. Po wojnie, 4 marca 1946 Pius XII mianował go na biskupa lubelskiego. Sakrę biskupią Wyszyński otrzymał 12 maja z rąk księdza kardynała Augusta Hlonda. W listopadzie 1948 w Rzymie Ojciec Święty Pius XII mianował biskupa lubelskiego Prymasem Polski oraz arcybiskupem Gniezna i Warszawy. W obliczu jawnego prześladowania Kościoła katolickiego podpisał 14 kwietnia 1950 porozumienie z władzami komunistycznymi w imieniu Episkopatu Polski w zamian za zagwarantowanie nauczania religii w szkołach i funkcjonowanie KUL-u. 12 stycznia 1953 roku Prymas Wyszyński został kardynałem. W tym samym roku, 26 września na polecenie Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego został aresztowany. Więziono go przez 3 lata w Rytwałdzie, następnie w Stoczku Warmińskim, Prudniku i Komańczy. 26 sierpnia Prymas złożył Jasnogórskie Śluby Narodu Polskiego, które miały być odnowieniem królewskich ślubów lwowskich Jana Kazimierza. W latach 1957-1966 przeprowadził obchody Tysiąclecia Chrztu Polski. Uczestniczył w obradach Soboru Watykańskiego II. W latach 1980-1981 kardynał Wyszyński pośredniczył w rozmowach między władzami PRL a Solidarnością. Po zmaganiu się z nowotworem zmarł 28 maja 1981 roku. Jego ciało spoczywa w archikatedrze św. Jana Chrzciciela w Warszawie.