Medal Przemysła II dla Wandy Półtawskiej

„Ja nic specjalnego nie robiłam i nie robię. Realizuję tylko swoje powołanie w rodzinie, wykonuję zawód lekarza i próbuję przekazywać naukę kard. Karola Wojtyły, tłumacząc jego dzieła prostym językiem” – mówiła dr Półtawska.

Na otwarte spotkanie AKO poświęcone popularyzatorce nauczania papieża Polaka z udziałem m.in. bp. Grzegorza Balcerka, o. Karola Meissnera OSB, prof. Leona Drobnika, kierownika Kliniki Anestezjologii Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu, i reżyser Wandy Różyckiej-Zborowskiej, przybyły tłumy ludzi.
„Każdy życzyłby sobie takiego życiorysu. Choć życie pani doktor było bolesne pod względem fizycznym i psychicznym, to jej dokonania są ogromne. Tego mogła dokonać tylko Wanda Półtawska” – podkreślał prof. Stanisław Mikołajczak, przewodniczący AKO.

W laudacji prof. Leon Drobnik zwrócił uwagę na „niecodzienne bohaterstwo jej życia potwierdzone postawą i pracą”. „Dr Półtawska uczy, że możliwe jest zachowanie godności i dążenie do doskonałości” – zaznaczył kierownik Kliniki Anestezjologii Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu. Stwierdził, że życiorys lekarki wpleciony jest we współczesną historię Polski. Mimo bolesnych doświadczeń pobytu w obozie koncentracyjnym w Ravensbrück, nie zamknęła swojego cierpienia w kapsule żalu i bólu i wybrała drogę pomagania drugiemu człowiekowi. „Jest to droga medycyny, nauki i budowania szacunku i godności ludzkiego życia” – zaznaczył prof. Drobnik. Podkreślił, że „wieloletnia współpracowniczka Jana Pawła II uczy dostrzegania w drugim człowieku potencjału dobra”. W laudacji podkreślono, że dr Półtawska jest wojowniczką o godność człowieka, bezpieczeństwo i rozwój szczęśliwych małżeństw i rodzin oraz niezłomną w stawianiu oporu przeciwko deprawacji człowieka i szyderstwa z tego co piękne.

O. Karol Meissner, gratulując przyjaciółce wyróżnienia, wskazał, że dla dr Półtawskiej zawsze liczył się drugi człowiek i „takiego świadectwa nam potrzeba”. „Byłaś wymagająca i bezkompromisowa, ale dziękuję ci za to, że uczyłaś nas wymagać od siebie” – zaznaczył benedyktyn.

Z kolei bp Balcerek wyraził radość z pobytu pani doktor w Poznaniu. „Znamy skromność i ideowość pani doktor, która całe swoje życie oddała służbie Bogu, Kościołowi, ojczyźnie i drugiemu człowiekowi nie dla nagród na ziemi i ludzkich pochwał” – mówił delegat abp. Stanisława Gądeckiego na tę uroczystość. Zwrócił uwagę, że sednem jej współpracy z kard. Wojtyłą jest wiele pięknych i owocnych dzieł na rzecz małżeństwa i rodziny.

Laureatka, dziękując za wyróżnienie, podkreśliła, że z Janem Pawłem II łączyła ją walka o życie dziecka nienarodzonego. „Żyliśmy tym razem, teraz on poszedł do nieba, a ja kontynuuję tę walkę” – dodała laureatka. Odnosząc się do obecnej sytuacji w Polsce, podkreśliła, że to, co dzisiaj proponują dorośli młodzieży wymaga odrzucenia. „Obecnie przeżywamy ogłupianie narodu, sterowane programem diabelskim. Trzeba nasz naród nauczyć tego, co przyniósł Jan Paweł II” – stwierdziła laureatka.

Spotkanie ubogacił koncert słowno-muzyczny w wykonaniu solistów Teatru Wielkiego w Poznaniu: Rafała Korpika, Michała Marca i Tomasza Mazura (akompaniament Wandy Marzec). Uczestnicy spotkania wysłuchali też fragmentów „Tryptyku rzymskiego” Jana Pawła II, „Beskidzkich rekolekcji” Wandy Półtawskiej oraz Listu do kobiet Jana Pawła II w interpretacji Haliny Łabonarskiej i Jerzego Zelnika.

Uroczystość odbyła się w auli Wydziału Teologicznego, ponieważ rektorzy Uniwersytetu Medycznego i Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza odmówili udostępnienia sal swoich uczelni na to spotkanie.

Wanda Półtawska urodziła się w 1921 roku w Lublinie. Podczas wojny była łączniczką. W lutym 1941 r. została aresztowana przez gestapo i przewieziona do obozu koncentracyjnego Ravensbrück, a w marcu 1945 r. do Neustadt-Gleve, gdzie przebywała do końca wojny - 8 maja 1945. Po wojnie skończyła studia medyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, w 1947 roku wyszła za mąż za Andrzeja Półtawskiego. Urodziła czworo dzieci. Pracowała w szpitalu psychiatrycznym, prowadziła badania tzw. dzieci oświęcimskich.

Od 1969 roku zajmowała się poradnictwem małżeńskim i rodzinnym. Przez 42 lata (1955-97) wykładała medycynę pastoralną na Wydziale Teologicznym, a potem w Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. W latach 1981-1984 prowadziła te wykłady w Instytucie Jana Pawła II przy Uniwersytecie Laterańskim w Rzymie.

W 1967 roku zorganizowała Instytut Teologii Rodziny przy Wydziale Teologicznym i kierowała nim przez 33 lata, szkoląc młode małżeństwa i narzeczonych oraz księży. W 1994 roku została członkiem Papieskiej Akademii Życia. Współpracuje z Papieską Radą dla Pracowników Służby Zdrowia. Po stworzeniu Papieskiej Rady Rodziny w 1983 r. została również razem z mężem jej członkiem.

W 1981 roku została odznaczona medalem "Pro Ecclesia et Pontifice", w 1999 r. m.in. Komandorią papieskiego Orderu św. Grzegorza. Otrzymała w 1987 roku honorowy doktorat Notre Dame Pontifical Catechetical Institute w Arlington, Virginia, a w 2008 r. doktorat honoris causa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.

Jest autorką książek "I boję się snów" (wspomnienia z obozu w Ravensbrück), "Stare rachunki", "Przygotowanie do małżeństwa", "Z prądem i pod prąd", "Przed nami miłość" "By rodzina była Bogiem silna" i bestselleru „Beskidzkie rekolekcje”. Ostatnio ukazał się „Jeden pokój” - zapis rozmów na podstawie filmu Pawła Zastrzeżyńskiego.

Akademicki Klub Obywatelski im. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego jest miejscem integracji środowisk akademickich wokół idei polskiego patriotyzmu. „Ideową podstawą działań klubu są wartości chrześcijańskie i patriotyczne, które od ponad tysiąca lat współtworzyły polską tożsamość narodową; a także zasady solidarności społecznej i demokracji we wszystkich sferach życia publicznego” – czytamy na stronie internetowej AKO. Jego głównym celem „jest kształtowanie i propagowanie postaw i działań upowszechniających nowoczesny polski patriotyzm, który łączy pamięć o dokonaniach i tradycjach minionych pokoleń Polaków z działaniami na rzecz rozwoju współczesnej Polski i przyszłych pokoleń”. Działania podejmowane przez klub mają na celu również dążenie do zapewnienia wysokiego poziomu edukacji i nauki polskiej.

Pierwszym laureatem Medalu Przemysła II, przyznawanego przez AKO, był Jarosław Kaczyński. W ubiegłym roku wyróżnienie to otrzymał Antoni Macierewicz.