Kompres na rozpaloną głowę

Stały to dylemat, którą informację do skomentowania wybrać. Czasem wypada zabrać głos w sprawach głośnych czy kontrowersyjnych. Czasem warto zauważyć to, co jest mało medialne i może przejść bez echa. Piszemy więc o lustracji w Kościele, o dyskryminacji chrześcijan, sposobach obchodzenia świąt Bożego Narodzenia czy papieskich pielgrzymkach. Wszystko to jednak jest ulotne i przemijające. Dziś rozpala ludzkie umysły, wywołuje ogromne emocje. Za jakiś czas odejdzie w otchłań niepamięci, a historykom wyda się błahe i nieistotne. Bo jakie znaczenie za 50 lat będzie miało to, czy sejm ogłosi Chrystusa królem Polski, czy nie? Jakie znaczenie będzie miało, który ksiądz czy nawet biskup współpracował ze Służbą Bezpieczeństwa, a który był przez nią prześladowany? Jakie znaczenie będzie miała ta czy inna wizyta kościelnego dostojnika u innej ważnej osobistości, jeśli nie zaowocuje czymś tak ponadczasowym jak odbudowanie jedności chrześcijan? Żadne z tych wydarzeń nie może się równać z tym, sprzed ponad dwóch tysięcy lat, które wspominać będziemy dzisiejszego wieczoru. „Dziś w mieście Dawida narodził się wam zbawiciel, którym jest Mesjasz Pan”. To wydarzenie naprawdę zmieniło historię, stając się początkiem zupełnie nowego porządku świata. Na głowy rozpalone namiętnościami powstałymi wokół bieżących wydarzeń warto czasem położyć kompres wieczności. Czy sejm ogłosi Chrystusa królem, czy nie, czy wspomnimy Go podczas wigilijnej wieczerzy, czy skoncentrujemy się na obrzędach i prezentach, niezależnie od tego jakich mamy biskupów i kapłanów, On jest Panem historii. Do Niego należy czas i wieczność. Nasze grzechy, błędy, doraźne gierki, podobnie jak szykany czy prześladowania, nie są tego w stanie zmienić.