Wielbłąd w uchu

7 lipca w Japonii rozpoczyna się szczyt G8. Tymi dwoma znakami określa się siedem najbardziej uprzemysłowionych państw świata i Rosję. O G8 mówi się „najbogatsze państwa świata”. Czyli - absolutna elita. Ciekawe, że przed tegorocznym spotkaniem dużą aktywność wykazują przedstawiciele różnych… religii, w z Kościołem katolickim na czele. 150 delegatów światowych religii podpisało deklarację przesłaną przywódcom G8. W dokumencie znajduje się wezwanie skierowane do światowych przywódców, aby kierowali się odpowiedzialnością za „słabszą i mniej szczęśliwą część ludzkości”. Chodzi tu nie tylko o „modne obecnie krótkotrwałe wysiłki”, ale o „zaangażowanie na dłuższą metę”. Także katoliccy biskupi z Kanady, Francji, Niemiec, Włoch, Japonii, Rosji, Wielkiej Brytanii i USA napisali do polityków list. Przypomnieli, że ubodzy najmniej się przyczynili do globalnych zmian klimatycznych, za to właśnie ich niewspółmiernie dotykają „negatywne skutki, włącznie z możliwymi konfliktami, ze wzrostem kosztów energii i szkodliwością dla zdrowia”. Prościej mówiąc, zaproponowali, żeby za szkody zapłacili najbogatsi, bo sami się do nich przyczyniają i najbardziej na szkodzeniu środowisku korzystają. Specjalne przesłanie w związku ze zbliżającym się szczytem Grupy 8 wystosowali przewodniczący Caritas Internationalis i zrzeszającego katolickie organizacje Międzynarodowego Stowarzyszenia na rzecz Rozwoju i Solidarności (CISDE). Napisali, że obietnice dane przez rozwinięty świat wobec krajów ubogich pozostały martwą literą. Przedstawili też swe oczekiwania: „My i ubodzy świata nie oczekujemy niczego więcej niż mądrości, solidarności i dalekowzroczności przy podejmowaniu problemów”. Kościół broni prawa do posiadania własności. Ale też to Kościół uczy o powszechnym przeznaczeniu dóbr. Dziś ten drugi aspekt kościelnego nauczania został całkowicie wyciszony. Pora więc zajrzeć do Katechizmu Kościoła Katolickiego i na głos przeczytać: „Prawo do własności prywatnej, nabytej lub otrzymanej w sposób sprawiedliwy, nie podważa pierwotnego przekazania ziemi całej ludzkości. Powszechne przeznaczenie dóbr pozostaje pierwszoplanowe, nawet jeśli popieranie dobra wspólnego wymaga poszanowania własności prywatnej, prawa do niej i korzystania z niej” (KKK 2403). Ten, kto ma dużo dóbr tego świata, bierze na siebie proporcjonalną do nich porcję odpowiedzialności za świat i za innych ludzi. „Człowiek, używając tych dóbr, powinien uważać rzeczy zewnętrzne, które posiada, nie tylko za własne, ale za wspólne w tym znaczeniu, by nie tylko jemu, ale i innym przynosiły pożytek” - stwierdza Kościół w konstytucji Gaudium et spes. „Posiadanie jakiegoś dobra czyni jego posiadacza zarządcą Opatrzności; powinien pomnażać i rozdzielać jego owoce innym, a przede wszystkim swoim bliskim” - dodaje Katechizm. Nie zrozumie syty głodnego - mówi porzekadło. Bogaci tego świata od tysiącleci rozgrzeszają się nim z unikania odpowiedzialności za całą resztę. Ale to pozorne rozgrzeszenie. Ta odpowiedzialność na nich spoczywa. I przyjdzie się im z niej rozliczyć. Nie przed ludźmi. Nie przed historią. Przed Stwórcą. Warto pamiętać, że Jezus wcale nie przekreślał ludzi bogatych. Co prawda powiedział, że łatwiej wielbłąd przelezie przez ucho igielne niż bogaty wejdzie do Królestwa niebieskiego, ale zaraz dodał, że dla Boga nie ma rzeczy niemożliwych :-).