Wielkie odkrycie z czasów Aleksandra Macedońskiego

Po wizycie na stanowisku archeologicznym w północno-wschodniej Grecji (region Macedonii Środkowej) szef rządu wydał oświadczenie, w którym nazwał odkrycie "nadzwyczaj ważnym" i podał daty 325-300 p.n.e.

Samaras poinformował, że do grobowca w kurhanie prowadzi szeroka aleja, a u wejście stoją po obu stronach posągi sfinksów.

Nie jest jasne, do jakiego etapu dotarli archeolodzy. Nie wiadomo też, kto spoczywa pod kopcem usypanym w pobliżu miasta Kasta, które w starożytności jako Amfipolis miała duże znaczenie strategiczne.

Według danych przedstawionych przez wydział ds. starożytnych zabytków w północnej Grecji wykopaliska prowadzone przy kopcu, odsłoniły zabytek unikatowy ze względu na rozmiary: pas z marmuru długości 497 metrów okalający kurhan i drogę szerokości 4,5 metra prowadzącą do wejścia.

Znaleziono podobno również sygnaturę słynnego starożytnego architekta Dejnokratesa, który przyjaźnił się z Aleksandrem Macedońskim i był jego doradcą.

O Dejnokratesie, który zaprojektował świątynie w Delfach, Delos i innych miastach greckich, a władcy przedstawił gigantyczny projekt przekucia góry Atos na posąg będący jego popiersiem, pisali Witruwiusz, Diodor Sycylijski, Plutarch, Strabon i inni pisarze starożytni. Niewykluczone, że właśnie Dejnokrates mógł zaprojektować monumentalny kopiec grobowy.

Według archeolożki Kateriny Peristeri rejon Amfipolis był sceną ważnych wydarzeń; z nim związani są ważni generałowie i admirałowie Aleksandra Wielkiego i tam w 311 roku p.n.e. została zamordowana jego żona Roksana i syn Aleksander IV.

Aleksandra Macedońskiego, który podbił świat po Indie i Aleksandrię Eschate ("kresową") w północnej części obecnego Tadżykistanu, pochowano w Egipcie. Natomiast w regionie Macedonii w północnej Grecji odkryto w 1977 roku grobowiec ojca Aleksandra, Filipa II.