Mamuś, napiszesz mi kazanie?

dk. Adrian Przewoźniak
Ur. 4.11.1990 r. w Siemianowicach Śl., z parafii pw. NMP Wspomożycielki Wiernych w Katowicach-Wełnowcu. Rodzice: Zbigniew i Aleksandra z d. Krupa rodzeństwo: 4 siostry, 3 braci. Hasło prymicyjne: „Biada mi, gdybym nie głosił Ewangelii!” (1 Kor 9,16) dk. Adrian Przewoźniak

Dawać Boga spragnionym Go

Powołanie do posługi kapłańskiej dla mnie jest wielkim darem, ale też wielkim wyzwaniem, odpowiedzialnością. Kiedy myślę o kapłaństwie, to jako pierwsza nasuwa mi się wdzięczność, że Bóg stawia mnie na takiej, a nie innej drodze. Jest we mnie wiele radości i optymizmu przed szlakiem, na który wchodzę. Służenia Bogu jako kapłan i dawania Boga ludziom, którzy są Go spragnieni.

Temat pracy magisterskiej:

„Sakramenty pozainicjacyjne w dialogu ekumenicznym katolicko-luterańskim”.

Jakiemu duszpasterstwu chciałbym się szczególnie poświęcić?

Światło z familoka.

Ulubiony święty lub „mistrz”:

Św. Józef i św. Jan Bosco.

Ulubiona książka:

„Duch Liturgii” Josepha Ratzingera (Benedykta XVI).

Pasje, hobby:

Tenis stołowy, pływanie.

Kiedy przyszła pierwsza myśl o powołaniu?

W II klasie liceum.

Kto pierwszy dowiedział się o decyzji pójścia do seminarium?

Siostra salezjanka, która uczyła mnie w liceum.

Kto wywarł największy wpływ duchowy przed seminarium, a kto w czasie trwania formacji seminaryjnej?

Ówczesny proboszcz parafii NMP Wspomożenia Wiernych w Katowicach-Wełnowcu, ks. Jan Nocoń (pochodzę z tej parafii).

Co było dla Was najważniejsze w latach bycia w seminarium?

Świadomość tego jak jesteśmy potrzebni Kościołowi w dziele głoszenia Ewangelii.

Życie wspólnotowe, wspólnota kapłańska. Czy uda Wam się i w przyszłości spotykać, być razem, wspierać się, razem modlić?

Jestem jak najbardziej za i będę - na ile możliwości pozwolą - zabiegać o spotkania na forum rocznika. Życie wspólnotowe kapłanów umacnia charyzmat kapłański.

Patron Waszego rocznika, bł. Jerzy Popiełuszko…

Wierny i oddany kapłan.

O co mamy modlić się dla Was?  

O siłę w posłudze.

Współczesne środki komunikowania się - czy pomogą w apostołowaniu? Czy nie będą zagrożeniem?

Z takich środków warto korzystać, ale nie można zapominać o tradycyjnych formach duszpasterstwa. Spotkania z człowiekiem, a nie z komputerem.

Czy jesteście gotowi być „znakiem sprzeciwu”?

Moment święceń diakonatu był pierwszym potwierdzeniem tego, że mamy być znakiem sprzeciwu.