O ludziach, którzy dla kariery, czy wygodnictwa rezygnują z małżeństwa, z
rodzenia i wychowania dzieci mówił między innymi tegoroczny kaznodzieja
piekarski biskup bielsko-żywiecki Tadeusz Rakoczy. Kilkakrotnie przytoczył też
słowa kardynała Karola Wojtyły, wypowiedziane przed laty w tym samym miejscu.
Kazanie biskupa bielsko-żywieckiego Tadeusza Rakoczego
Pielgrzymka majowa mężczyzn
Zesłanie Ducha Świętego, 31 maja 2009 roku
Drodzy Siostry!
Mężczyźni i Synowie uczestnicy tegorocznej pielgrzymki do Matki Bożej Piekarskiej, Matki Sprawiedliwości i Miłości Społecznej! Stajemy dzisiaj, jak co roku, na piekarskim wzgórzu, by oddać cześć naszej Matce. Matce Chrystusowej, która upodobała sobie to miejsce jako siedzibę swojej chwały i krynicę łask na śląskiej ziemi. Do Niej od wieków Ślązacy pielgrzymowali, Ona była dla nich ostoją wiary oraz wierności Kościołowi i Polsce. Pierwszy pasterz diecezji śląskiej biskup August Hlond mógł zatem powiedzieć: „kto chce zrozumieć czym jest Śląsk, musi przyjść tutaj”.
Przed Jej obrazem modlili się królowie i hetmani. Często przybywał tu ks. kard. Karol Wojtyła - wieloletni tutejszy kaznodzieja. Modlił się także, gdy został papieżem. Pamiętnego 20 czerwca 1983 r. - wyznał: „Czekałem na to spotkanie w Piekarach od 1978 r. Czekałem wytrwale z ufnością”. Po szlakach kalwaryjskim i jasnogórskim właśnie ten szlak pielgrzymi był Mu najbliższy. I dzisiaj patrząc na nas z „domu Ojca Niebieskiego” mówi - jak zwykł mawiać – „Szczęść Boże!”.
Wierny lud Śląska przez wieki pielgrzymował do tego cudownego sanktuarium. Dzisiaj przebyliście wy - ojcowie wraz ze swoimi synami. Oczywiście jest tutaj wiele kobiet, które bardzo serdecznie pozdrawiam! Z wysokości ołtarza patrzą na nas wszystkich dobrotliwe matczyne oczy. Prosimy Gę Matko, przyjmij nasze ufne spojrzenia ku Tobie, bądź orędowniczką, wstawiaj się za nami, oddaj nas swojemu Synowi.
Dzisiaj ja mam to wielkie szczęście być z Wami. Jako biskup modlę się na tym cudownym miejscu nieprzerwanie od 1992 r., kiedy to Jan Paweł II powołał do istnienia diecezję bielsko-żywiecką. Dobrze wiemy, że diecezja bielsko-żywiecka powstała z tradycji śląskiej i krakowskiej. Jej wielkim skarbem jest niewątpliwie tradycja śląska, bogata w wiarę, obrzędowość i kulturę religijną. Ta tradycja stanowi mocny filar naszej diecezji. A jej mozolną budowę wspierają św. Jan Sarkander i św. Melchior Grodziecki – patron Śląska Cieszyńskiego.
Niech mi będzie wolno w tym szczególnym momencie pozdrowić pasterza Waszej archidiecezji ks. abpa Damiana Zimonia, jego biskupów pomocniczych, wszystkich kapłanów, a w szczególny sposób tegorocznych neoprezbiterów. Księdzu Arcybiskupowi dziękuję za dzisiejsze zaproszenie i stałą życzliwość okazywaną naszej diecezji. Moje pozdrowienia kieruję do wszystkich obecnych tutaj arcybiskupów i biskupów zgromadzonych pod przewodnictwem ks. kard Stanisława Dziwisza - świadka życia i świętości Sługi Bożego Jana Pawła II i kontynuatora jego więzi z tym sanktuarium i Śląskiem.
Bądźcie pozdrowieni Wy wszyscy mężczyźni i młodzieńcy z rozległego rejonu przemysłowego, który przekracza granice Górnego Śląska aż po Dolny Śląsk i Zagłębie. Na to piekarskie wzgórze od lat przybywano po nadzieję. I chociaż świat się zmienia, to jednak pragnienie nadziei pozostaje niezmienne. Człowieka nie zadowolą małe, doraźne oczekiwania, zawsze pragnie on nadziei ostatecznej, pełnej. I właśnie po taką nadzieję dzisiaj tu przychodzimy.
