Radość mówienia

Pięknie jest rozmawiać

– Od dawna marzyłem, żeby coś płynnie powiedzieć, i nagle udało mi się to osiągnąć po kilku dniach ćwiczeń – mówi. Żeby nie spocząć na laurach, trzeba było wyznaczyć sobie kolejne rozmowy z różnymi ludźmi. Dodatkowo przyszły propozycje od tych, którzy widzieli, jak dobrze sobie radzi. Kolega zaproponował mu prowadzenie imprezy. – Dawniej do jednej osoby nie mogłem powiedzieć słowa, a wtedy mówiłem do 200 – wspomina. Miarą powodzenia było to, że dostał następną ofertę – animowania Dni Imielina, w których brało udział aż 3 tys. osób. – Okazało się, że występujący ze mną muzycy przeżywali większy stres niż ja – pamięta. – Kiedy poznałem przyszłą żonę Małgorzatę, przez prawie pół roku rozmawialiśmy przez telefon ponad półtorej godziny dziennie. W czasach jąkania myślałem, że nigdy nie dam rady wypowiedzieć przysięgi małżeńskiej, przez co nie będzie ona ważna, więc nawet nie myślałem, że się ożenię. Wyjaśniłem Małgosi, że mówię „drugim językiem”, a ona przyjęła mnie w nowej wersji – uśmiecha się. Stwierdził, że aby pomagać innym, musi mieć wykształcenie, i skończył pedagogikę z logopedią. Dziś ma spory dorobek. Wyprowadził z jąkania aż 1500 osób, a około 250 korzysta z systematycznej terapii pod jego okiem. Oprócz szkoły w Mikołowie ma też placówkę w Trzyńcu i zamierza otworzyć podobną w Londynie. Korzystają z nich zainteresowani z całego świata w wieku od 3 do 65 lat. A po terapii dzielą się z nim radością mówienia. Dziewczyna z Bostonu zadzwoniła do niego, że poznała chłopaka. Seniorzy często chwalą się, że przeżywają drugą młodość. Mówią, że teraz uśmiech nie schodzi im z twarzy. „Z czego się tak cieszysz?” – słyszą często pytanie. – „Bo pięknie jest z tobą rozmawiać” – odpowiadają zgodnie z prawdą.