Rozbić obcy monopol

Punktem wyjścia do rozważań praktycznych był raport przygotowany przez Klub Jagielloński. Jego autor Paweł Grzegorczyk  (red. nacz. portalu jagielloński.24.pl ) przedstawił analizę zagranicznego kapitału obecnego dziś w polskich mediach.

Najgorzej jest na rynku prasowym. Z 24 dzienników regionalnych aż 20 jest w rękach jednego niemieckiego koncernu z Passau.

Mamy też do czynienia z koncentracją pionową. Np. koncern Axel Springer kontroluje największy dziennik („Fakt”), portal internetowy („Onet”), wpływowy tygodnik („Newsweek”) i miesięcznik („Forbes”).

Prawo i Sprawiedliwość zapowiada ustawowe ograniczenie obecności obcego kapitału do 25 proc. w danym segmencie rynku medialnego.

- W mojej ocenie problemem nie jest narodowość kapitału, ale monopolizowanie rynku - polemizował P. Grzegorczyk.

Klub Jagielloński zarekomendował podjęcie czterech rodzajów działań, by tę sytuację zmienić. Należy wzmocnić aktywność Urzędu Antymonopolowego, obniżyć wysokość opłat koncesyjnych, by dać szansę nowym polskim podmiotom na rynku radiowym i telewizyjnym, skierować (tylko) do rodzimych mediów strumień pieniędzy z reklam spółek skarbu państwa, wreszcie wzmocnić pozycję mediów publicznych.

Tę ostatnią rekomendację wsparł Krzysztof Skowroński. - Zbudowanie atrakcyjnych dla widzów i słuchaczy mediów publicznych, opartych na zdrowym fundamencie finansowym, z odrodzonymi redakcjami, będzie wywierać pozytywny wpływ na cały rynek - ocenił prezes SDP.

W opinii dr Elżbiety Czarny Drożdżejko z Instytutu Dziennikarstwa UP JP2 proces repolonizacji jest możliwy do przeprowadzenia bez naruszania prawa unijnego.

- Obecny kryzys pokazał, że prawo to jest w gruncie rzeczy podporządkowane interesom silnych państw. Niemcy nie miały żadnych oporów, by wprowadzić ograniczenia udziału obcego kapitału w mediach na własnym rynku - zauważył Krzysztof Mazur, prezes Klubu Jagiellońskiego.

W zgodnej opinii uczestników konferencji repolonizacja w gruncie rzeczy powinna się sprowadzać do zastosowania na naszym rynku medialnym rozwiązań powszechnie już stosowanych w innych krajach UE.

Chodzi bardziej o preferencje dla polskich inicjatyw medialnych niż ingerowanie w działalność zagranicznych koncernów obecnych już na naszym rynku