Chrześcijanin? Sprawdzam

Jeszcze nie wiadomo, czy i ilu uchodźców ostatecznie trafi do Polski, ale Kościół już rozeznaje sytuację. Ot, dziś agencje doniosły, że w archidiecezji poznańskiej przeprowadzono ankietę wśród proboszczów na temat tego kto i jak mógłby pomóc. Już widzę tę falę złości, że tyle mamy własnej biedy, a daje się obcym, że to terroryści, że zagraża to naszej cywilizacji itd., itp. Jest w tym sporo racji. Dla mnie też przyjmowanie przez nasz kraj uchodźców nie jest sytuacją komfortową. Ale kto mówił, że droga naśladowania Chrystusa jest wygodna i przyjemna?

Padło w czasie ostatniej pielgrzymki papieża do Afryki więcej pięknych i ważnych słów. Mnie najbardziej uderzyło to, co w improwizowanym przemówieniu powiedział Franciszek młodym w Republice Środkowoafrykańskiej. Przypominam, ten kraj „istnieje tylko teoretycznie”, a niedawna wojna domowa (która ciągle się tli gotowa w każdej chwili wybuchnąć) przyniosła wiele okropności. I co powiedział papież? Przytoczę mały fragment jego wystąpienia:

„Czy chcecie być w życiu przegranymi czy zwycięzcami? Czego chcecie? [Młodzi ludzie wołają: „Chcemy być tymi, którzy zwyciężają!”]. A zwycięża się jedynie na drodze miłości. Droga miłości. A czy można kochać swojego wroga? Tak. Czy można wybaczyć temu, który wyrządził ci zło? Tak. W ten sposób, z miłością i przebaczeniem będziecie zwycięzcami. Z miłością będziecie zwycięzcami w życiu i zawsze będziecie dawali życie. Miłość nigdy nie sprawi, abyście byli pokonani”.

Tak, miłość nawet nieprzyjaciół, nie tylko tych, którzy teoretycznie mogą się nimi stać. Wcale nie zamierzam nawoływać ministra Macierewicza, by poczynił plany likwidacji wojska, a sejm, by wydał ustawę nakazującą  wszystkim kochać, bo to da nam zwycięstwo. Ale jestem przekonany, że tylko kochając, także tych, których kochać trudno,  możemy świat uczynić lepszym. Przy okazji możemy pokazać i sobie, i światu, jacy z nas chrześcijanie i katolicy. To wskaźnik znacznie lepszy niż socjologiczne badania ISKK.