Oto czyny miłosierdzia

W liście pasterskim z 7 września 1973 roku bp Wilhelm Pluta zawarł listę konkretnych czynów miłosierdzia, która do dziś jest aktualna.

Najpierw pomagać rodzinie!

1. Zaopiekować się dziećmi w domu, gdy matka jest chora: w domu lub szpitalu.

2. Przyjąć do siebie dziecko na czas jakiś, gdy matka jest chora, przeciążona lub nie umie dostatecznie zająć się dziećmi.

3. Pomóc matce przy zakupach, gdy nie może wychodzić z domu.

4. Budzić szacunek dla rodzin, które mają odwagę mieć więcej dzieci, wspierać je okazywaną życzliwością i konkretną pomocą. Kochające serce otworzy Wam oczy, aby dostrzec czego taka rodzina potrzebuje.

5. Nieporadną lub zaniedbaną rodzinę wielodzietną oddać w stałą opiekę rodzinie duchowo i moralnie silniejszej.

6. Zatroszczyć się o dzieci zaniedbane, aby brały udział w katechizacji. Dzieciom biednym umożliwić wakacje w warunkach korzystnych.

7. Ratować poczęte dziecko, któremu grozi śmierć przed urodzeniem.

8. Zaopiekować się rodziną więźnia, a po odbyciu kary umożliwić mu powrót do życzliwszego otoczenia ludzi dobrych.

9. Pomóc rodzinie i osobom cierpiącym przez pijaństwo kogoś z ich grona.

10. Umożliwić wyczerpanej matce wyjazd na odpoczynek, zabierając jej dziecko do siebie.

Biskup Pluta apelował: Pomagać wszystkim potrzebującym pomocy!

1. Umożliwić osobom nie mogącym o własnych siłach wychodzić z domu na spacer lub pójście do kościoła.

2. Odwiedzać osoby chore, stare, opuszczone przesz wszystkich, przeczytać im rzecz o radosnej treści, poczynać im drobne sprawunki.

3. Zawieźć chorego własnym środkiem lokomocji do kościoła w niedziele i święto, aby spotkał się z tłumem wiernych i Panem Jezusem.

4. Zadbać, aby kapłan na czas mógł choremu udzielić sakramentów.

5. Wytwarzać atmosferę zrozumienia, życzliwości dla osób smutnych, zrezygnowanych, zawiedzionych, zwątpionych i wyobcowanych w środowisku.

6. Pośredniczyć w znalezieniu pracy, napisać podanie do władz w różnych sprawach, w których instytucje państwowe są kompetentne.

7. Pomagać w pogodzeniu zwaśnionych.

8. Dać bezpłatną usługę zawodową osobom potrzebującym jej.

9. Spieszyć z pomocą sąsiedzką wówczas, gdy ta pomoc jest konieczna: żniwa, pożar, choroba, nieszczęście, śmierć.

10. Zgłosić kapłanowi lub ludziom dobrym tych, którzy są w potrzebie, a nikt o nich nie wie”

Dziś w gorzowskiej katedrze odbyła uroczysta Msza św. w 30. rocznicę śmierci sługi Bożego. Liturgii przewodniczył bp Tadeusz Lityński, a homilię wygłosił ks. infułat Roman Harmaciński.