Świat umiera, a człowiek się rodzi. Tylko on tak może

1 grudnia w auli WSD w Tarnowie odbyło się sympozjum "Powstanie człowieka w ujęciu interdyscyplinarnym". Jego organizatorem był Wydział Teologiczny UPJPII w Krakowie Sekcja w Tarnowie, a poprowadził go ks. dr Tomasz Maziarka.

Znakomitych gości przywitał i sympozjum otworzył biskup tarnowski Andrzej Jeż. Posłuchaj fragmentu jego wystąpienia:

Jak widzi przypadek w świecie ks. prof. Michał Heller? To on pierwszy wygłosił wykład, mówiąc o początku Wszechświata, o tym, jak musiał być niezwykle zsynchronizowany, by mógł się narodzić w takim kształcie, jaki ma.

– Gdyby ekspansja, tempo powstawania Wszechświata, było odrobinę szybsze, nie powstałyby galaktyki, a gdyby tempo ekspansji było odrobinkę wolniejsze, nie powstałyby pierwiastki chemiczne, chemia organiczna i życie – tłumaczył, obrazując swój wykład wykresami i dowodząc, że wszystkie procesy zachodzące w świecie da się matematycznie obliczyć.

Entropia, która jest miarą stopnia nieuporządkowania układu i rozproszenia energii, zwiększa się z czasem istnienia Wszechświata, a nasze życie utkane jest z przypadków, które da się oswoić rachunkiem prawdopodobieństwa. Według kosmologa, przypadek jest bardzo ściśle wkomponowany w matematyczność świata, współgra z nim.

A jak Pan Bóg radzi sobie z przypadkiem? Posłuchaj uzasadnienia ks. prof. Michała Hellera:

Być może gdyby Darwin mógł odwołać się do współczesnych osiągnięć nauki, mógłby rozwiązać swój problem...

Jak wyjaśniał ks. dr Tomasz Maziarka, ewolucja Wszechświata rozpoczęła się ok. 14 miliardów lat temu i na kanwie ewolucji kosmologicznej rozwinęła się ewolucja biologiczna. Kiedy we Wszechświecie narodził się człowiek, jak wygląda ewolucja naszego gatunku, co na ten temat mówią materiały kopalne, mówiła w czasie sympozjum dr Wioletta Nowaczewska z Katedry Antropologii Uniwersytetu Wrocławskiego.