Wpatrujemy się w postać Maryi

Bracia i Siostry! Drodzy Diecezjanie!

1. Rozpoczynamy nowy rok – 2018. Na jego progu słyszymy krzepiące słowa z Księgi Liczb: „Niech cię Pan błogosławi i strzeże. Niech Pan rozpromieni swe oblicze nad tobą, niech cię obdarzy swą łaską. Niech zwróci ku tobie swoje oblicze i niech cię obdarzy pokojem”. Cytowane słowa wyraźnie wskazują, że błogosławieństwo to aktywna, pełna zaangażowania i troski obecność Boga w życiu człowieka, rodziny, całego ludu. Błogosławieństwo Aarona i jego synów dla Izraela nabiera uniwersalnego charakteru i skierowane jest do każdego słuchacza Bożego słowa. Dlatego z wiarą wypowiadam je dzisiaj nad każdym i każdą z Was: Niech cię Pan błogosławi i strzeże!

W pierwszy dzień nowego roku wpatrujemy się w postać Maryi Bożej Rodzicielki. Przeszło 2000 lat temu został posłany do Niej Anioł Pański i przyniósł Jej błogosławieństwo od Boga. Pozdrowił Ją słowami: „Raduj się, Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami”. „Błogosławiona” przez Pana jest osobą, w której działa Bóg. Aktywna obecność Boga w życiu Maryi zaczęła się w chwili Jej niepokalanego poczęcia. Łaska tej Obecności przygotowała Ją do odegrania roli dziewiczej matki Syna Bożego. Maryja, obdarzona przez Boga tak wielkim błogosławieństwem, rzeczywiście jest błogosławiona. Jest błogosławiona w każdej chwili swego życia. Ewangelia, której dzisiaj wysłuchaliśmy, opowiada o Niej, że patrząc na nowo narodzone Dziecię, słuchając pasterzy, „zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu”.

Święta Boża Rodzicielka nieustannie doświadcza aktywnej obecności Boga w sobie, w swym Synu, w swej rodzinie. Od pierwszej chwili rozmowy z aniołem Gabrielem okazuje całkowite zaufanie Bogu. Elżbieta otwarcie powie o Niej: Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana (Łk 1,45). To lekcja dla nas wszystkich: wierzmy w Boga i Jemu ufajmy. Maryja, kochająca Matka, zaprasza nas, byśmy jak Ona zaufali Bogu, pozwolili Mu się prowadzić w nadziei, że i w naszym życiu „uczyni wielkie rzeczy i okaże nam moc ramienia swego” (por. Łk 1,49.51).