Kościół obchodzi (6 maja) święto świętych Apostołów Filipa i Jakuba. 

Filip pochodził z Betsaidy nad Jeziorem Galilejskim. Najpierw był uczniem Jana Chrzciciela, potem został powołany przez Jezusa i był jednym z dwunastu Jego uczniów. Ewangelie wspominają go kilka razy. 

GN 18/2008 DODANE 01.05.2008 AKTUALIZACJA 29.01.2012

Porwanie św. Filipa

Apostoł się wygłupił, wyskoczył jak… Filip z konopi. Czytając o nim, słyszę wyraźnie: Marcinie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Boli. »

więcej »

Mówi o. Stanisław Tasiemski, dominikanin. 

Tradycja podaje, że Filip głosił Ewangelię w krainie Partów, Grecji, Scytii, Lidii, Frygii i Azocie i tam zginął śmiercią Męczeńską. W ikonografii św. Filip przedstawiany jest z krzyżem, z pastorałem, ze zwojem. Czasami trzyma w ręku kamienie - znak męczeństwa. Towarzyszy mu anioł. 

Św. Jakub Młodszy był natomiast bratem św. Judy Tadeusza i prawdopodobnie także św. Szymona. Pochodził z Nazaretu. Jakub w spisie Apostołów z reguły bywa wymieniany na końcu, prawdopodobnie znaczy to, że późno przystąpił do grona uczniów Jezusa. 

Apostoł Jakub napisał także List do wiernych Kościoła narodowości żydowskiej, który jest zbiorem praktycznych pouczeń dla pierwszych chrześcijan. 

Św. Jakub przedstawiany jest zwykle w tunice i płaszczu, z mieczem oraz z księgą. Czasami jako biskup rytu wschodniego. Jego atrybutami są także: halabarda, kamienie, korona w rękach, torba podróżna lub zwój.