Hiszpania: Trudności katolickich kas pożyczkowych

Andaluzyjska CajaSur, która powstała ponad 150 lat temu (w 1864 r.), w sierpniu ubiegłego roku podpisała umowę w sprawie fuzji z kasą oszczędnościową Unicaja. Jednak „skończyło się na podpisaniu dokumentów, a zabrakło wzajemnego zaufania i chęci działania” – powiedział ks. Santiago Gómez kierujący kasą CajaSur. Unicaja chciała bowiem zwolnić część pracowników po fuzji, na co z racji etycznych nie zgodziła się rada nadzorcza kasy oszczędnościowej z Kordoby. „CajaSur przez 150 lat oddała godną pochwały posługę społeczeństwu Kordoby, troszcząc się w sposób szczególny o najbardziej potrzebujących” – stwierdza bp Fernández w specjalnym komunikacie. Przyczyniła się też do tego, aby „liczne rodziny miały miejsce pracy”. Podczas procesu fuzji CajaSur zdecydowanie broniła swoich pracowników. Postawiła miejsce pracy ponad „jakikolwiek inny zysk”. „Właśnie ta uczciwość osobista i zawodowa”, która zawsze cechowała członków rady nadzorczej, „sprawiła, że zwrócili się do Banku Hiszpanii z prośbą o interwencję”. Osoby, które stały na czele kasy „są w pełni kompetentne”, „nie szukały własnych korzyści”, „zdobycia miejsca pracy” ani wzbogacenia się jej kosztem. Troszczyły się przede wszystkim o pracowników, interesy klientów i dobro społeczeństwa Kordoby – czytamy w komunikacie.

Hiszpańskie kasy oszczędnościowe, zwłaszcza mniejsze, znajdują się w poważnej sytuacji ekonomicznej. Niektóre są zagrożone niewypłacalnością. Główną przyczyną takiego stanu rzeczy było inwestowanie w nieruchomości. Ten sektor jest najbardziej dotknięty trwającym kryzysem. Inny powód to udzielanie niebezpiecznych kredytów hipotecznych. Międzynarodowy Fundusz Walutowy wciąż przypomina Hiszpanii o konieczności fuzji kas oszczędnościowych. Niektóre z nich chcą też wykorzystać kryzys. Unicaja już rok temu miała dokonać fuzji z kasą Caja Castilla La Mancha. Brak porozumienia sprawił, że ta ostatnia została przejęta przez Bank Hiszpanii.