Chrześcijanie wobec kryzysu środowiskowego

Uczestnicy konferencji świadomi odpowiedzialności za Ziemię, która jest wspólnym domem człowieka i wszystkich innych istot stworzonych przez Boga podjęli zobowiązanie do podjęcia konkretnych działań, dzięki którym, na miarę swoich możliwości, będą troszczyć się o otaczający ich świat. Zobowiązanie to podjęli w formie "Apelu chrześcijan i ludzi dobrej woli w Polsce o poszanowanie dzieła stworzenia":

APEL  CHRZEŚCIJAN  I  LUDZI  DOBREJ  WOLI  W POLSCE O  POSZANOWANIE  DZIEŁA  STWORZENIA

Zebrani w dniu 16 maja 2019 r. na konferencji pt. "Kościół wobec kryzysu ekologicznego", zorganizowanej z okazji 30. rocznicy wydania przez Konferencję Episkopatu Polski listu pasterskiego na temat ochrony środowiska, zabieramy głos w imieniu reprezentowanych przez nas środowisk intelektualistów, przedsiębiorców, organizacji pozarządowych, administracji rządowej i samorządowej, mediów, wspólnot religijnych oraz uczniów i studentów. Świadomi wyzwań, przed którymi staje dziś ludzkość, jesteśmy przekonani o konieczności połączenia wysiłków wszystkich ludzi na rzecz troski o Ziemię - bezpieczne miejsce życia obecnych i przyszłych pokoleń.

My chrześcijanie oraz ludzie dobrej woli, świadomi ciążącej na nas odpowiedzialności, zwracamy się do tych, którzy z racji pełnionych funkcji są odpowiedzialni za stan środowiska oraz do tych, którym leży na sercu pomyślność wszystkich członków ziemskiej wspólnoty życia o podjęcie konkretnych działań w celu ochrony ziemskiego dziedzictwa.  Świadomi różnic, jakie nas dzielą, podejmujemy jednak wspólny apel o zaangażowanie na rzecz troski o otaczający nas świat. Jako chrześcijanie podzielamy wiele motywacji naszych niewierzących sióstr i braci w trosce o przyrodę ze względu na nią samą oraz ze względu na drugiego człowieka. Nasze motywacje sięgają jednak także wiary, która każe nam odpowiedzialnie zarządzać dziedzictwem powierzonym nam przez Stwórcę. Wprawdzie Bóg wyróżnił człowieka spośród wszystkich stworzeń i pozwolił mu «czynić sobie ziemię poddaną» oraz panować «nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi» (Rdz 1,28), to przecież jednocześnie obarczył go odpowiedzialnością za powierzone mu dziedzictwo (Rdz 2,15). Potwierdził to zawierając przymierze nie tylko z człowiekiem, ale ze wszystkimi innymi istotami żywymi (Rdz 9,9-10). Ostatecznie Stwórca nie pozostawił wątpliwości, że Ziemia jest Jego własnością, człowiek jest zaś jedynie jej zarządcą (1Krn 29,11). Jeżeli nie będzie się o nią troszczył, to spotka go za to nieuchronna kara (Ap 11,18). Ponadto Bóg, zapowiadając czasy mesjańskie zapewnił, że zawrze wówczas kolejne przymierze z całym stworzeniem (Oz 2,20)
i przywróci pierwotną harmonię człowieka z przyrodą (Iz 11,6-9).