Śpiew na balkonach ustał
O aktualnej sytuacji w Lombardii oraz wielkiej mobilizacji Włochów, która pozwoliła im otrząsnąć się z odrętwienia i strachu przed koronawirusem, mówi Polka od 9 lat mieszkająca we Włoszech.
Aleksandra Pietryga: Jak wygląda obecnie sytuacja we Włoszech?
Ela Rafałowska: Dozwolone są niektóre rzeczy poprzednio zabronione, jak na przykład krótkie spacery (koniecznie w maseczkach) czy funkcjonowanie niektórych sklepów (na przykład księgarni). Jednak oprócz wyjścia do pracy nie można się jeszcze przemieszczać swobodnie. Usprawiedliwione są tylko podróże do pracy i z ważnych powodów zdrowotnych. Nowością jest możliwość odwiedzin najbliższych krewnych, ale oczywiście też w maseczkach i z zachowaniem "odległości społecznej", jak to jest nazywane. Na pizzę w gronie przyjaciół będziemy jeszcze musieli poczekać...
21 marca, na swoim profilu facebookowym, napisałaś: "Kochani, w ostatnich dniach wiele osób z troską pyta mnie, jaką jest sytuacja we Włoszech. Przy tej okazji przyszło mi do głowy przeczytane gdzieś epitafium (napis nagrobny): Czym ty dziś jesteś - ja byłem; Czym ja dziś jestem - ty będziesz".
Napisałam to w bardzo konkretnych okolicznościach. We Włoszech pandemia szalała już od dłuższego czasu; w Polsce właśnie odnotowywano pierwsze przypadki. Znajomy z facebooka napisał, że nie wierzy w wirusa, bo "nikt z jego znajomych nie napisał w mediach społecznościowych, że się zaraził". My tutaj wiedzieliśmy, że inne kraje Europy mają jeszcze szansę na ograniczenie rozmiarów tej sytuacji, tylko jeśli w porę - wcześniej niż we Włoszech - wprowadzą pewne zakazy i jeśli oczywiście społeczeństwo poważnie do tego podejdzie. Dlatego postanowiłam przestrzec moich znajomych i zachęcić ich do tego, żeby się po prostu ochronili. Jak widzę, w Polsce te środki bezpieczeństwa zadziałały naprawdę i dzisiaj rozmiar tragedii jest faktycznie o wiele mniejszy. Cieszę się, że tych, "co w wirusa nie wierzyli", nie było wielu.
Z naszej perspektywy, to, co się w marcu działo we Włoszech, było jakimś końcem świata. Nie tylko obrazy wywożonych trumien, ale i rozpacz włoskich lekarzy, przepełnione szpitale, dramatyczne apele do Unii Europejskiej o respiratory - to wszystko robiło niesamowite wrażenie i sprawiało nam wiele bólu, ale też wywoływało lęk. Wy byliście w samym centrum tych wydarzeń - z dnia na dzień wrzuceni w epidemię, jakiej nie było od 100 lat.
Na dzień przed pierwszym stwierdzonym przypadkiem (dziś wiemy, ze "podejrzane" zapalenia płuc pojawiały się już wcześniej), oglądaliśmy z mężem wywiad z cenionym wirusologiem włoskim. Zapewniał, że we Włoszech koronawirusa nie ma. Poszliśmy spać spokojni... Pierwszym dniom epidemii towarzyszyło niedowierzanie. Potem myśleliśmy, że wszystko można jeszcze zahamować; zostały zamknięte dwie strefy - spore miasto Codogno i miasteczko w regionie Veneto. Okazało się jednak, że przez Codogno przewinęło się tak wiele osób, że w krótkim czasie stało się jasne, że epidemia wybuchnie wszędzie. Ludzie zaczęli reagować na rożne sposoby. Byli tacy, którzy od razu się zamknęli w domach, spoglądając z nieufnością zza szyb. Byli tacy, którzy rzucili się na markety, robiąc zakupy na długie miesiące "oblężenia". Byli i tacy, którzy krytykowali wszelkie obostrzenia. Na whatsappowych grupach rodzicielskich krążyły dowcipy, ze zamknięcie szkół na kolejne dwa tygodnie spowoduje więcej zawałów serca, niż liczba ofiar koronawirusa. W tych pierwszych dniach Włosi organizowali rożnego rodzaju flash moby; ludzie wychodzili na balkony, śpiewali hymn państwowy albo inną pieśń, bili brawa dla pracowników służby zdrowia, urządzali wspólne muzykowanie - każdy ze swoim instrumentem muzycznym. Po pierwszych obrazach z Bergamo, śpiewanie na balkonach ustało. Ludzie zaczęli wywieszać flagi narodowe - często na znak żałoby. Tym pierwszym tygodniom towarzyszył też slogan "wszystko będzie dobrze" - "andrà tutto bene". Dzieci rysowały tęczę i wywieszały swoje obrazki w oknach czy na furtkach ogrodów. Prędko jednak w serca wkradła się obawa, że tak dobrze to się to wszystko nie skończy...
Włosi nadal powtarzają, że wszystko będzie dobrze?
Nie, dzisiaj już nie. Nie wszystko będzie dobrze, skoro mamy tyle zmarłych osób. To hasło zostało wyciszone przez szacunek dla rodzin ofiar koronawirusa... Natomiast pojawiły się inne reakcje na zaistniałą sytuację; jakaś wola walki w społeczeństwie. Niektóre firmy, początkowo zamknięte, otwarły znowu produkcję, ale dostosowując ją do obecnych potrzeb. Producenci wysokoprocentowych alkoholi zaczęli produkować płyny do dezynfekcji. Wielkie marki świata mody szyją maseczki i jednorazowe fartuchy dla lekarzy, które potem przekazują za darmo dla szpitali. Wreszcie fabryka produkująca na co dzień broń, zaczęła wytwarzać takie łączniki, dzięki którym zwykle maski do nurkowania mogą być podłączane do butli z tlenem i służyć jako respiratory. Włoska siła i inwencja pozwoliła ludziom otrząsnąć się z odrętwienia.
Czy kryzys gospodarczy we Włoszech bardzo jest już odczuwalny? Ludzie się boją o pracę, o to czy będą mieli za co żyć?
Niestety tak. Wiele osób obawia się o miejsca pracy, sporo małych firm nie wie, jak się dziś utrzymać. Oblicza się, że PKB straci w tym roku około 10 procent... To liczby, które jeszcze niedawno wydawały się niewyobrażalne. Na razie jesteśmy jeszcze w fazie kryzysowej, naprawdę nie zaczęło się jeszcze liczenie strat.
Mówi się, że liczba zmarłych w wyniku epidemii może być we Włoszech wyższa niż podają oficjalne dane. Jak wy to widzicie? Czy wielu zmarłych to osoby młode?
Większość ofiar to osoby starsze - średnia wieku wynosi 80 lat. Włosi żyją średnio o wiele dłużej niż inni mieszkańcy UE, dlatego liczba zmarłych jest tak wysoka. Mocną strona Włoch jest to, że nigdy nie "spisały na straty" żadnej kategorii wiekowej. Surowe obostrzenia życia społecznego u nas miały właśnie na celu ochronę przed zachorowaniem osób najbardziej wrażliwych.
O sytuacji włoskich rodzin podczas epidemii koronawirusa, przeczytasz na następnej stronie:
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Uwaga na FOMO
FOMO - lęk, że będąc offline coś przeoczymy - to problem, z którym mierzymy się także w święta
Ponad 25 tys. Syryjczyków mieszkających w Turcji wróciło do kraju
W ostatnich latach nastawienie Turków do Syryjczyków znacznie się pogorszyło.
Libia: Celnicy zarekwirowali sprzęt medyczny z Izraela, bo...
... bo Libia od lat zakazuje wszelkich kontaktów z '"syjonistami".
Mozambik: Liczba ofiar cyklonu Chido wzrosła do 120 osób
Cyklon doprowadził też do bardzo dużych zniszczeń na wyspie Majotta.
Mbappé: wszystko w moim życiu jest darem od Boga
„Wierzę w Boga. Uważam, że to, co się dzieje, nie jest przypadkowe. Bóg ma dla wszystkich plan”.
