Benedykt XVI z wizytą na Sycylii

Głównym przedmiotem duszpasterskiej troski Kościoła we Włoszech jest kryzys edukacyjny, ale także sytuacja południa kraju, które szczególnie mocno doświadcza zastoju gospodarczego spowodowanego m.in. zakorzenioną przestępczością zorganizowaną. Te tematy pojawiły oczywiście od samego początku papieskiej wizyty.

Witając Ojca Świętego burmistrz Palermo Diego Cammarata zapewnił o antymafijnych wysiłkach tamtejszej społeczności. Przypomniał zarazem zamordowanego przed 17 laty przez Cosa Nostra ks. Pino Puglisiego, czym wywołał entuzjastyczną reakcję dwustu tysięcy wiernych. Z kolei arcybiskup Palermo Paolo Romeo wskazał na głębokie rany, jakich doświadcza tkanka społeczna miasta, jak rosnące bezrobocie, zwłaszcza wśród młodzieży, liczne problemy administracyjne i ekonomiczne, na których pleni się zorganizowana przestępczość. Jednak, jak stwierdził abp Romeo, sycylijskie rodziny katolickie i młodzież są gotowe podjąć to wyzwanie „ożywiane siłą wiary”.

W Parmie na północy Włoch do chwały ołtarzy wyniesiona została s. Anna Maria Adorni. Jako wdowa założyła tam ona służebnice Maryi Niepokalanej i zgromadzenie Dobrego Pasterza. Obrzędowi beatyfikacji przewodniczył w imieniu Papieża abp Angelo Amato, prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. Benedykt XVI wskazał na nową błogosławioną jako wzór świadectwa wiary i świętości. Przypomniał, że podobnych do niej świadków Chrystusa nie zabrakło również na Sycylii.

„Bł. Anna Maria Adorni była w XIX wieku wzorową żoną i matką – powiedział Papież. – Później, owdowiawszy, poświęciła się pełnieniu miłosierdzia względem kobiet w więzieniu i w trudnych sytuacjach. By im posługiwać, założyła dwa zgromadzenia zakonne. Ponieważ stale się modliła, nazywano ją «żywym różańcem». Cieszą się, mogąc na to zwrócić uwagę na początku października – miesiąca poświęconego różańcowi. Niech codzienne rozważanie tajemnic Chrystusa w zjednoczeniu z Maryją, Dziewicą modlącą się, umacnia nas wszystkich w wierze, nadziei i miłości”.

Pierwszym punktem papieskiej wizyty była Msza na błoniach Foro Italico w Palermo. W homilii Papież podjął temat wiary, dominujący w czytaniach biblijnych dzisiejszej Mszy. Zachęcił Sycylijczyków do dawania jej z odwagą świadectwa.

„Wiem, że w Palermo, jak też na całej Sycylii, nie brak trudności, problemów i trosk – mówił Ojciec Święty. – Myślę szczególnie o tych, którzy żyją konkretnie w trudnych sytuacjach ze względu na brak pracy, niepewną przyszłość, cierpienia fizyczne i moralne, jak też – o czym tu przypomniał wasz arcybiskup – z powodu zorganizowanej przestępczości. Dziś jestem wśród was, by dać wam świadectwo mojej bliskości i pamięci w modlitwie. Jestem tu, chcąc dodać wam odwagi, byście nie bali się wyraźnie dawać świadectwa o wartościach ludzkich i chrześcijańskich, tak głęboko zakorzenionych w wierze i historii tej wyspy i jej mieszkańców. Sycylia była i jest ziemią świętych, należących do każdego stanu życia. Wam, wierni świeccy, powtarzam: nie bójcie się żyć wiarą i dawać jej świadectwo w różnych środowiskach społecznych, w wielorakich sytuacjach ludzkiego życia, zwłaszcza tych trudnych!”.

Papież przytoczył słowa św. Pawła z Drugiego Listu do Tymoteusza: „Nie wstydź się świadectwa Pana naszego” (2 Tm 1, 8). Wskazał, że nie należy się wstydzić wiary, ale zła – tego, co znieważa Boga i człowieka. Trzeba się wstydzić zła, jakie wyrządza się wspólnocie świeckiej i religijnej działaniami, które są ukrywane przed oczyma ludzi. Przypominając, że także w naszych czasach liczni świeccy i duchowni dali na Sycylii świadectwo wierze, Ojciec Święty wymienił ks. Giuseppe Puglisiego, zamordowanego tam 17 lat temu przez mafię. Jak wiadomo, trwa już proces beatyfikacyjny tego sycylijskiego duchownego.Głównym przedmiotem duszpasterskiej troski Kościoła we Włoszech jest kryzys edukacyjny, ale także sytuacja południa kraju, które szczególnie mocno doświadcza zastoju gospodarczego spowodowanego m.in. zakorzenioną przestępczością zorganizowaną. Te tematy pojawiły oczywiście od samego początku papieskiej wizyty.

Witając Ojca Świętego burmistrz Palermo Diego Cammarata zapewnił o antymafijnych wysiłkach tamtejszej społeczności. Przypomniał zarazem zamordowanego przed 17 laty przez Cosa Nostra ks. Pino Puglisiego, czym wywołał entuzjastyczną reakcję dwustu tysięcy wiernych. Z kolei arcybiskup Palermo Paolo Romeo wskazał na głębokie rany, jakich doświadcza tkanka społeczna miasta, jak rosnące bezrobocie, zwłaszcza wśród młodzieży, liczne problemy administracyjne i ekonomiczne, na których pleni się zorganizowana przestępczość. Jednak, jak stwierdził abp Romeo, sycylijskie rodziny katolickie i młodzież są gotowe podjąć to wyzwanie „ożywiane siłą wiary”.

Po zakończeniu liturgii Benedykt XVI udał się do siedziby arcybiskupa Palermo na obiad z sycylijskimi biskupami. W popołudniowym programie wizyty znalazło się następnie spotkanie w miejscowej katedrze z duchowieństwem, osobami konsekrowanymi i seminarzystami. Poprzedziła je chwila adoracji Najświętszego Sakramentu. Zwracając się do kapłanów Papież zachęcił ich do wierności modlitwie pośród różnorodnych codziennych zajęć oraz do szczególnej troski o celebrację Eucharystii. Duszpasterz powinien też stać blisko trosk swoich wiernych, stanowiąc zarazem znak nadprzyrodzonej obecności Boga w codzienności.

„Kapłan jest dla wiernych: animuje ich i podtrzymuje w sprawowaniu powszechnego kapłaństwa ochrzczonych, w ich drodze wiary, w zachowywaniu nadziei, w przeżywaniu miłosierdzia, miłości Chrystusa – powiedział Papież. – Drodzy kapłani, poświęcajcie szczególną uwagę młodzieży. Jak powiadał czcigodny Jan Paweł II, otwórzcie na oścież drzwi waszych parafii dla młodych, aby mogli otworzyć drzwi swoich serc Chrystusowi! Niech nigdy nie zastaną ich zatrzaśniętych!”.

W papieskim przemówieniu powróciło też wspomnienie ks. Giuseppe Puglisiego – ofiary mafijnej przemocy. Benedykt XVI wskazał go jako wzór pasterza zatroskanego aż do heroizmu o wychowanie młodzieży i o jej środowisko rodzinne. Ojciec Święty wskazał też niezastąpioną rolę zakonów kontemplacyjnych i ich modlitwy w żywej budowli Kościoła, a seminarzystów zachęcił do bliskości z Chrystusem w duchowym i intelektualnym przygotowaniu do kapłaństwa.