Na zaproszenie papieża Benedykta XVI delegaci z siedmiu Kościołów katolickich obrządku wschodniego oraz przedstawiciele Łacińskiego Patriarchatu Jerozolimy obradować będą w dniach 10-24 października.
Honorowymi przewodniczącymi zgromadzenia będą dwaj patriarchowie: maronicki – kard. Nasrallah Pierre Sfeir z Libanu i chaldejski – kard. Emmanuel III Delly z Iraku. Przewodniczącymi delegowanymi przez papieża do prowadzenia obrad będą natomiast: prefekt Kongregacji dla Kościołów Wschodnich, kard. Leonardo Sandri i patriarcha syryjski Ignace Youssif III Younan z Libanu. Relatorem generalnym zgromadzenia został mianowany patriarcha koptyjski Antonios Naguib z Egiptu, zaś sekretarzem specjalnym – maronicki arcybiskup Cypru, Youssef Soueif. Na Synodzie obecni też będą obserwatorzy z niekatolickich Kościołów Bliskiego Wschodu oraz kilku przedstawicieli islamu i judaizmu.
O. Samir jest jedną z głównych osób przygotowujących zgromadzenie Synodu dla Bliskiego Wschodu. Jest m.in. redaktorem Lineamenta – ogłoszonego w styczniu 2010 r. dokumentu przygotowującego obrady Synodu. W rozmowie z austriacką agencją katolicką „Kathpress” zwrócił on uwagę na dramatyczną sytuację chrześcijan na Bliskim Wschodzie, gdyż chodzi o ich „być albo nie być” w regionie. Dlatego też najważniejsze problemy, o których mówi dokument przygotowawczy, to brak wolności religijnej, coraz silniejszy fundamentalizm islamski oraz trwający exodus chrześcijan. Dokument deklaruje też wolę większej współpracy ekumenicznej, a także z umiarkowanymi muzułmanami.
Tematykę zasygnalizowaną w Lineamenta, a także liczne komentarze z Kościołów obrządku wschodniego pogłębił papież Benedykt XVI w ogłoszonym w czerwcu br., podczas podróży apostolskiej na Cypr, dokumencie roboczym Instrumentum laboris, który będzie stanowił podstawę dla synodalnych rozważań i dyskusji. Zgromadzenie Synodu Biskupów dla Bliskiego Wschodu przebiegać będzie pod hasłem: „Kościół katolicki na Bliskim Wschodzie: jeden duch i jedno serce „Kościół katolicki na Bliskim Wschodzie: wspólnota i świadectwo. «Jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich wierzących» (Dz 4,32)”