W raporcie "Child Trafficking in South Africa: Exploring Myths and Realities", dr Rebecca Walker, pracownik naukowy w Afrykańskim Centrum Migracji i Społeczeństwa z Uniwersytetu Wits, wskazuje też na ​​inne przestępstwa, jak przemyt (powiązane z nim nielegalne migracje), kojarzone z handlem ludźmi, co pozostawia pod znakiem zapytania, dokładne oszacowanie przypadków procederu.

W kontekście RPA, wyróżnić można jednak kilka faktów związanych tematem handlu ludźmi:

1. Republika Południowej Afryki jest uważana za kraj pochodzenia, tranzytu i przeznaczenia handlu ludźmi.

2. Republika Południowej Afryki znajduje się na „Liście obserwacyjnej poziomu drugiego” w odniesieniu do handlu ludźmi. Poziom drugi oznacza kraje, których rządy nie spełniają w pełni standardów ustawy o ochronie ofiar handlu ludźmi (Trafficking Victims Protection Act - TVPA), ale czynią znaczne wysiłki, aby dostosować się do tych standardów.

3. Większość ofiar handlu ludźmi jest wykorzystywana do pracy przymusowej.

4. Dziewczęta są bardziej narażone na handel ludźmi w celu wykorzystywania seksualnego i przymusowych prac domowych.

5. Chłopcy są bardziej narażeni na handel ludźmi do wykonywania sprzedaży ulicznej, świadczenia usług gastronomicznych i prac rolniczych.

6. Wysoki wskaźnik przypadków handlu ludźmi, odnotowano w prowincji Przylądek Zachodni.

7. Najbardziej rozpowszechnioną formą wykorzystywania ofiar handlu ludźmi w RPA, jest praca przymusowa. Ponad 70 proc. ofiar jest wykorzystywanych w ten sposób.

8. Jednym z największych wyzwań są schroniska dla ofiar procederu. Tylko jedna placówka zapewnia wyłączną opiekę ofiarom handlu ludźmi.

9. Małżeństwa dzieci, tzw. ukuthwala, również stanowią część procederu handlu ludźmi.

GN 07/2020 DODANE 13.02.2020 AKTUALIZACJA 16.03.2020

Trzeba o tym głośno mówić

O światowej sieci sióstr zakonnych pomagających ofiarom handlu ludźmi opowiada s. Gabriela Botanni. »

więcej »

GN 15/2018 DODANE 12.04.2018

Jesteśmy po to, aby wrócili do życia

O pomocy ofiarom handlu ludźmi, akcji w domu publicznym i jedynym schronisku w całej Kenii opowiada Radosław Malinowski. »

więcej »