W świetle wizyty papieża Franciszka Grób Proroka Jozuego w Bagdadzie nabiera nowego znaczenia

Domniemane ciało proroka znajduje się w centrum miasta wewnątrz ceglanej kaplicy, w prostokątnej trumnie. Ta wykonana z drzewa sandałowego pokryta jest aksamitną tkaniną z różnymi wykonanymi ze srebra i złota napisami.

Grobem opiekują się od ponad 1000 lat sunniccy Irakijczycy, ale przybywali do niego także inni przywódcy religijni. Grób Jozuego szczególnie był czczony w czasach złotego okresu Islamu - panowania dynastii Abbasydów ( lata 720-1258) . Przybywali tam m. in. suficcy mistycy i filozofowie, których groby znajdują się w pobliżu. Należeli do nich m. in. Bahloul, sędzia i poeta z ok. 900 r. oraz uważany za świętego, mistrz Junayd al-Baghdadi, który zmarł 100 lat później.

Grób Jozuego odwiedził także Gutu Nanaka ( 1469-1539), założyciel Sikhizmu - religii, która łączy Islam z hinduizmem. Według ówczesnych przekazów miał on tam „prowadzić dysputę teologiczną z duchem wymienionego wyżej Bahloula”.

Według autorki artykułu Jane Arraf, która pierwszy raz odwiedziła ten grób w 2001 r., jego tradycja miała także związek z diasporą żydowską, mieszkającą tam od czasów Niewoli Babilońskiej aż lat 50. XX w. Spotkani wówczas dziennikarze opowiadali, że w dzieciństwie widzieli tam Żydów. Zostali oni jednak potem wszyscy zmuszeni do wyjazdu do Izraela w związku z wybuchem wojen arabsko-izraelskich.

Obecnie do grobu, tak jak przez ponad 1000 ostatnich lat przybywa wielu ludzi modlących się o łaskę uzdrowienia.

Czy to jest prawdziwy grób Jozuego, zważywszy, że są jeszcze dwa takie inne w Izraelu i Turcji? Tak sądzi m. in. przywódca miejscowych sunnitów szeik Suhaib Yas al-Rawi. Twierdzi on, że „Jozue przed swoja śmiercią modlił się do Boga aby móc przybyć do Bagdadu i tam umrzeć”.

Do tego targanego wojną kraju przybywa obecnie papież Franciszek. A jest to kraj według autorki artykułu paradoksalnie „pełen błogosławieństw i tajemnic. Niektóre rzeczy są (tu) oczywiste a niektóre nie. Nie możemy odpowiedzieć na wszystkie pytania” -pisze Jane Arraf.