Proces beatyfikacyjny ojca Warzechy

Podczas uroczystości nastąpiło oficjalne zaprzysiężenie trybunału kościelnego, który przesłucha świadków życia i świętości zakonnika. „Ojciec Warzecha prowadził święte życie, to ceniony wychowawca, spowiednik i kierownik duchowy, który do ludzi podchodził z wiarą, nadzieją i miłością” – mówił kardynał Stanisław Dziwisz.

Podczas uroczystego rozpoczęcia diecezjalnego etapu procesu beatyfikacyjnego o. Warzechy nastąpiło zaprzysiężenie trybunału kościelnego, który przystąpi teraz do przesłuchiwania świadków życia i świętości zakonnika. Od chwili rozpoczęcia procesu o. Rudolfowi przysługuje także tytuł Sługi Bożego.

Członkami trybunału powołanego przez kard. Stanisława Dziwisza zostali: ks. dr Andrzej Scąber – delegat biskupa, o. mgr-lic. Marian Szczecina CRL – promotor sprawiedliwości i ks. mgr Krzysztof Tekieli – notariusz.

W trakcie spotkania kard. Dziwisz, członkowie trybunału oraz ks. dr Szczepan T. Praśkiewicz OCD, postulator w procesie beatyfikacyjnym o. Warzechy, złożyli uroczystą przysięgę, że odrzuciwszy wszelki wzgląd na osobę, wiernie i starannie będą wykonywać powierzone zadania, utrzymają w tajemnicy zeznania świadków i nie będą mówić o nich nikomu za wyjątkiem trybunału kościelnego, a także, że nie przyjmą żadnych darów z okazji prowadzonego procesu.

Kard. Dziwisz podkreślił, że rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego o. Warzechy to bardzo ważne wydarzenie dla Zakonu Karmelitów Bosych w Polsce, a także dla archidiecezji krakowskiej, z którą kandydat na ołtarze związany był przez całe życie.

Metropolita krakowski wyraził także radość, że Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych wydała dekret informujący, że nie ma żadnych przeszkód, aby rozpocząć proces beatyfikacyjny. „Ojciec Warzecha to prawdziwy mąż Boży, który prowadził święte życie, a do ludzi zawsze podchodził z wiarą, nadzieją i miłością” – mówił purpurat.

Hierarcha przypomniał też, że dla Jana Pawła II, o. Warzecha był cenionym wychowawcą, spowiednikiem, który wiele czasu poświęcał kierownictwu duchowemu. „O. Warzecha był oddany apostolstwu chorych, przy których długo i gorliwie się modlił, prowadził też dni skupienia i rekolekcje” – mówił kard. Dziwisz.

Według niego w pamięci swoich współbraci pozostał jako świątobliwy wychowawca, którego główną zasadą było pełne zaufanie do swoich wychowanków. „Z jego posługi kapłańskiej zrodziła się posługa ojcostwa duchowego i szczególna troska o chorych” – dodał kardynał.

O. Rafał Myszkowski, przeor Klasztoru Karmelitów Bosych w Krakowie wspominał, że spędził razem z o. Warzechą dwa lata w klasztorze w Wadowicach. „To człowiek pokorny i prosty, ale prosty w najprostszym, ewangelicznym znaczeniu tego słowa” – mówił. „Choć nie pozostawił po sobie wielkich pism, ale to co pozostawił to dobroć i zatroskanie o drugiego człowieka” – podkreślił o. Myszkowski.

Jak zaznaczył istnieją widoczne przejawy kultu o. Warzechy, a ludzie mówią o łaskach, które otrzymują za jego pośrednictwem. Przeor podziękował także wszystkim zaangażowanym w prowadzenie procesu, który jest wielkim pożytkiem duchowym dla całego Kościoła, a przede wszystkim krakowskiego.

Na koniec zgromadzeni odmówili modlitwę o beatyfikację o. Rudolfa Warzechy. W spotkaniu uczestniczyli m.in. ojcowie prowincji krakowskiej Karmelitów Bosych, a także liczni wierni z Wadowic.

O otwarcie procesu beatyfikacyjnego ojca Rudolfa (Stanisława Warzechy) zabiegał klasztor Karmelitów Bosych w Wadowicach. Kuria Generalna Zakonu zgodziła się na to w maju 2008 r. W lipcu pozytywną opinię wydała Konferencja Episkopatu Polski, a 18 października zgodziła się na prowadzenie procesu Stolica Apostolska. Po zakończeniu postępowania w diecezji wszystkie dokumenty trafiają do Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych.

Stanisław Warzecha urodził się w 14 listopada 1919 r. w Bachowicach w dekanacie zatorskim w archidiecezji krakowskiej. Do zakonu Karmelitów Bosych wstąpił w 1935 r. Przyjął imię Rudolf od Przebicia Serca świętej Teresy od Jezusa. Święcenia otrzymał w 1944 r. W latach 1948-51 oraz 1981-99 przebywał w wadowickim klasztorze Karmelitów. Zmarł w Wadowicach w opinii świętości 27 lutego 1999 r.