Magdalena Korzekwa-Kaliszuk: W kwestii ochrony życia w Polsce mamy jeszcze wiele do zrobienia

Przez lata funkcjonowania tzw. „kompromisu aborcyjnego” wydawało się, że społeczna akceptacja dla aborcji stopniowo spada. Po ubiegłorocznym wyroku TK sondaże pokazują, że rośnie liczba zwolenników legalizacji przerywania ciąży. Czy nie obawia się Pani tzw. „efektu wahadła”?

Obawiam się wzrostu poparcia dla aborcji, ale nie z powodu tzw. „efektu wahadła”. Historia pokazuje, że zmiana prawa w kierunku większej ochrony życia, zawsze wpływa na faktyczne zmniejszenie liczby dokonywanych aborcji, zwłaszcza, gdy ta zmiana utrzymywana jest przez dłuższy czas. Nawet jeśli obecnie uaktywnia się grupa deklarująca się jako zwolnicy aborcji, w dłuższej perspektywie utrzymania prawa bardziej chroniącego dzieci nienarodzone wpłynie pozytywnie na sumienia oraz na akceptację bądź brak akceptacji dla pewnego rodzaju działań.

Na pewno aborcyjna lewica ciągle pracuje na to, by jak najwięcej osób popierało aborcję na życzenie. Jeśli chodzi o sondaże – na pewno nie można ich ignorować. Również jednak w przypadku sondaży ważna jest odpowiednia metodologia, a mianowicie sposób zadania pytania. Od tego bardzo często zależy odpowiedź. Jest rzeczą powszechnie znaną, że na pytanie zadane o tę samą sprawę ale postawione na dwa różne sposoby, bardzo często od tej samej osoby można uzyskać dwie różne odpowiedzi. „Czy jesteś za prawem wyboru kobiety w kwestii zakończenia ciąży” – bardzo wiele osób odpowie „tak”. „Czy jesteś za prawem zabicia dziecka w szóstym miesiącu ciąży (jak to np. jest możliwe w Wielkiej Brytanii)” – podejrzewam, że odpowiedzi nie będą takie same.

Ciekawe są badania przeprowadzane regularnie, na przestrzeni lat, w oparciu o takie same pytania. Badania takie prowadzi np. CBOS. Porównanie badań daje nam możliwość wyciągnięcia nieoczywistych wniosków. Pokazują one, m.in. że jest pewna grupa Polaków, która nie była zainteresowana tym tematem a teraz to się zmieniło. Dojrzewają nowe pokolenia.

Widzę potrzebę badań pokazujących poziom społecznej akceptacji dla zabijania dzieci nienarodzonych z Zespołem Downa, którym ubiegłoroczny wyrok TK przywrócił pełne prawo do życia.

Jakie największe wyzwania stoją dziś przed nami w kwestii obrony życia?

Widzę kilka ważnych zadań dla polskiego państwa i każdej osoby, której zależy na ochronie życia. Po pierwsze, potrzebujemy uskutecznić prawo. Nie jest wyrazem tej skuteczności sytuacja, w której organizacje aborcyjne chwalą się tym, ilu osobom pomogły zabić dziecko i jak można to zrobić, mimo że jest to prawnie zakazane w Polsce.

Po drugie – potrzebujemy zwiększyć wsparcie dla osób z niepełnosprawnościami i ich opiekunów, aby nie było lęku o to, co stanie się z dorosłym niepełnosprawnym, gdy jego rodzice umrą lub zabraknie im sił na pomaganie dziecku.

Po trzecie - powinniśmy budować kulturę społeczną i powszechną świadomość, że każda osoba z niepełnosprawnością ma oczywiste prawo do życia. Takiemu oswojeniu z trudną diagnozą prenatalną lub chorobą po urodzeniu służy kampania "Każde życie jest cudem", której bohaterowie - mimo trudności - są osobami szczęśliwymi.

Wreszcie, ze strony osób wierzących potrzeba bardzo dużo modlitwy w intencji ochrony życia.