Mechitarzyści – katoliccy zakonnicy ormiańscy reguły benedyktyńskiej – obchodzą 200-lecie obecności w Wiedniu. Ich klasztor należy do czołowych na świecie ośrodków kultury ormiańskiej, a jego bogate zbiory biblioteczne, w tym wielka kolekcja pism ormiańskich, są znane także poza granicami Austrii.
Uroczystości jubileuszowe rozpoczną się liturgią 15 maja. W kilka dni później, w refektarzu odbędzie się okolicznościowa akademia, po której zostanie otwarta specjalna wystawa ormiańskich rękopisów i wspaniałych ilustracji, a 12 maja zostanie zaprezentowany okolicznościowy znaczek Poczty Austriackiej.
Zakon i klasztor powstały na początku XVIII w. Ich twórcą był Ormianin M(e)chithar z Sebasty (dzisiejszy Sivas w Turcji; 1676-1749), pisarz i filolog. Pochodził z zamożnej rodziny ormiańskiej, nazywał się Petros Manuk. Mając 20 lat został kapłanem, po czym zaczął gromadzić wokół siebie uczniów. I wraz z 9 z nich w 1701 założył zakon w Stambule, przyjmując jednocześnie imię M(e)chithar, czyli „Pocieszyciel”.
Mnisi musieli jednak niebawem opuścić Stambuł za karę za wierność papieżowi (w 1695 założyciel zawarł unię z Rzymem). Osiedlili się w Modon na Peloponezie, należącym wówczas do Wenecji i przyjęli regułę św. Benedykta. Klemens XI uznał ich zakon jako wspólnotę benedyktyńską, łączącą w sobie tradycję ormiańską i zwyczaje wschodnie z zachodnią tradycją monastyczną. W niezmienionej formie mnisi działają oficjalnie od 1740 r. w pełnej wspólnocie z papieżem.
Po pewnym czasie przenieśli się oni do Wenecji i osiedlili się na niewielkiej wysepce San Lazzaro. W 1773 r. część zakonników odłączyła się od wspólnoty macierzystej, udając się do należącego wówczas do Austrii Triestu, skąd 18 lutego 1811 przybyli do Wiednia. Cesarz Franciszek I podarował im były klasztor kapucynów. Wkrótce po osiedleniu się na nowym miejscu otworzyli własną drukarnię, w której do 1999 drukowali dzieła w 41 językach – od ormiańskiego przez hebrajski po arabski. Przed kilkoma laty ze względów ekonomicznych musieli wstrzymać tę działalność. Choć w klasztorze nadal przygotowywane są liczne dzieła, ich druk odbywa się już za granicą.
W dalszym ciągu natomiast wytwarzany jest tam tradycyjny likier klasztorny "Miechitharine". Odręczny przepis z 1680 r. zawiera nazwy 43 ziół i 12 rodzajów owoców, stanowiąc tajemnicę, znaną tylko dwóm zakonnikom.
Należący do zakonnego kompleksu kościół mechitarzystów "Maria Schutz" stanowi centrum duchowe ormiańskich katolików w Wiedniu. Opieka duszpasterska nad nimi należy do podstawowych zadań tych ormiańskich zakonników.
Piękny klasztor w stylu biedermeierowskim jest najważniejszym ośrodkiem kultury ormiańskiej w Europie Środkowej. W miejscowym muzeum przechowywane są skarby sztuki, m.in. bogate zbiory monet ormiańskich, przez 200 lat zbierane przez mnichów w Wiedniu. Licząca 20 tysięcy tomów i 3 tysiące rękopisów biblioteka jest największym w Europie zbiorem dóbr kultury regionu ormiańskiego, kaukaskiego i Wschodniej Anatolii. Najstarszy zabytek – Ewangeliarz św. Łazarza pochodzi z IX wieku. Więcej rękopisów ormiańskich jest tylko w Erywaniu, Jerozolimie i Wenecji.
Obecny opat o. Paul Kodjanian w rozmowie z biuletynem prasowym archidiecezji wiedeńskiej powiedział, że „mechitarzyści stanowią od 200 lat żywy most między Wschodem a Zachodem“. Pracują oni duszpastersko, na misjach i w szkołach oraz zajmują się działalnością naukową. Do dziś prowadzą własne szkoły w Stambule, Bejrucie i w Los Angeles (USA), do których uczęszcza dwa tysiące uczniów.
W czerwcu 2000 na nadzwyczajnym zgromadzeniu delegatów obu gałęzi zakonu – weneckiej i wiedeńskiej – ustalono zasady ponownego połączenia ich w jedną całość pod wspólnym zwierzchnictwem. Dziś znów istnieje jeden zakon z opatem generalnym i wspólną radą administracyjną na czele, przy czym domem macierzystym jest wspólnota z San Lazzaro degli Armeni, a konwent wiedeński, z własnym opatem, jest drugim głównym klasztorem.
Żyje w nim obecnie czterech zakonników. Mechitarzyści mają ponadto swoje domy w USA, na Węgrzech, we Włoszech, w Turcji, Libanie, Syrii, Armenii, Argentynie i Francji, ogółem jest ich około 30.
Do zakonu przyjmowani są w zasadzie tylko Ormianie. W XIX wieku członkami zakonu byli także Austriacy, ale jako bracia świeccy. Dziś większość mnichów pochodzi z Libanu, Syrii i Turcji.
Armenia jako pierwszy kraj na świecie uznała chrześcijaństwo za religią państwową już w 301 r. Z okazji 1700-lecia chrześcijaństwa w tym kraju w dniach 25-27 września 2001 r. przebywał tam Jan Paweł II, podejmowany i goszczony przez zwierzchnika Ormiańskiego Kościoła Apostolskiego, patriarchę-katolikosa Garegina II w jego rezydencji. Tenże katolikos podczas pobytu w Austrii na zaproszenie arcybiskupa Wiednia kard. Christopha Schönborna w listopadzie tegoż roku odwiedził wiedeńskich mechitarzystów.
Rusza również pilotażowy program przekazywania zasiłków na specjalną kartę płatniczą.
Tornistry trafią do uczniów jednej ze szkół prowadzonych przez misjonarki.
Caritas rozpoczęła zbiórkę na remont Ośrodka dla osób w kryzysie bezdomności w Poznaniu.
"Nikt (nikogo) nie słucha" - powiedział szef sztabu UNFICYP płk Ben Ramsay. "Błąd to kwestia czasu"