Piękna ta dzisiejsza katecheza papieża Franciszka. O nauce płynącej z życiowej postawy sudańskiej świętej, Józefiny Bakhity. Przypomnijmy: porwanej w wieku ośmiu lat i będącej przez kilka lat niewolnicą, która po wyzwoleniu resztę swego życia spędziła w zakonie zadziwiając swoją pogodą ducha.  „Wiemy, że często osoba zraniona, rani z kolei innych – mówił Papież –  człowiek uciskany łatwo staje się ciemiężcą. Natomiast powołaniem uciśnionych jest wyzwolenie siebie i swoich prześladowców, stając się odnowicielami człowieczeństwa. Jedynie w słabości uciśnionych może się objawić moc Bożej miłości, która wyzwala jednych i drugich. Św. Bakhita bardzo dobrze wyraża tę prawdę”.

WIARA.PL DODANE 10.12.2008 AKTUALIZACJA 05.07.2018

Szczęściara - św. Józefina Bakhita:

Kiedy zapytano ją, co uczyniłaby, spotkawszy swoich prześladowców, powiedziała: „Uklękłabym, aby ucałować ich ręce, gdyż gdyby się to nie stało, nie byłabym dzisiaj chrześcijanką i zakonnicą”. »

więcej »

Piękne. Najpierw ta prawda, że osoby raniące innych często same niegdyś doznały różnorakich zranień. Tak, same bywają ofiarami. To pomaga spojrzeć na takich ludzi ze współczuciem i większą miłością. Powiedzieć sobie, gdy jest się krzywdzonym „ten który mnie krzywdzi jest taki, bo sam doznał różnorakich krzywd”, na pewno trudno.  Naciskać na kogoś krzywdzonego, by przyjął taką postawę  – wręcz podłe. Ale gdy patrzy się na sprawę z boku... Zwłaszcza pod adresem wykorzystujących seksualnie dzieci usłyszeć można czasem straszne rzeczy. Może jednak warto zobaczyć w nich ludzi? Często też kiedyś skrzywdzonych, wykorzystanych... To uczy, by jasno stawiając sprawę co dobre a co złe i dążąc wszelkimi sposobami do zapobieżenia złu, nie odczłowieczać sprawcy...

Potem o tym powołaniu uciśnionych. „Wyzwolić siebie i swoich prześladowców”. Nie, przenigdy nie naciskałbym na nikogo krzywdzonego, by próbował coś takiego wcielić w życie. Ale samemu, jeśli takie okoliczności,  przyjąć taką postawę, czemu nie? Uróść w swoim człowieczeństwie i wielkości przed Bogiem to wielka rzecz. A gdyby przy tym udało się „odnowić człowieczeństwo” krzywdziciela...
 
A jeszcze dalej w papieskiej katechezie padły inne piękne słowa: „Tej czułości nas uczy (św. Józefina Bakhita): uczłowieczać.  Kiedy wchodzimy w logikę walki, podziału między nami, złych uczuć, jeden przeciwko drugiemu, tracimy człowieczeństwo. I wiele razy myślimy, że potrzebujemy człowieczeństwa, być bardziej ludzkimi. I to jest praca, której uczy nas św. Bakhita: uczłowieczać, uczłowieczać siebie i uczłowieczać innych”. W gorącej końcówce kampanii wyborczej chyba bardzo ważne. Jeszcze ważniejsze będzie po wyborach: by ani przegrani ani zwycięzcy nie zapominali, że i jedni i drudzy są ludźmi. Żywymi, prawdziwymi. Nie jakąś grupą „onych”, wykluczonych z grona uczciwych przez wyborcze zwycięstwo czy z grona obywateli przez wyborczą porażkę.

Wyjątkowo na czasie ta papieska katecheza.

KAI DODANE 11.10.2023

Św. Józefina Bakhita nauczycielką przebaczenia

"Powołaniem uciśnionych jest wyzwolenie siebie i swoich prześladowców" - papież podczas środowej katechezy.  »

więcej »