Paweł po raz pierwszy w Jerozolimie

Ta sama księga Pisma Świętego informuje nas o tym, że w Jerozolimie mieszkała siostra Pawła, której syn ostrzeże później Apostoła o spisku przeciwko niemu grupy wpływowych Żydów (zob. Dz 23,16). Teksty biblijne jednoznacznie mówią zatem o pobycie Szawła jeszcze przed nawróceniem w Mieście Świętym. Natomiast pytania: w jaki sposób przybył do Jerozolimy? gdzie przebywał? jak długo się zatrzymał?, pozostają nadal, przynajmniej w znacznej mierze, otwarte. Gdy chodzi o pierwszą kwestię, Szaweł miał do wyboru dwie możliwości: odbycie podróży statkiem albo drogą lądową wraz ze swoimi rodakami, którzy w dosyć dużych grupach udawali się do Jerozolimy na Paschę. Jeśli wybrał drugą możliwość, to w ciągu kilku tygodni Szaweł musiał pokonać ok. 800 km dzielących Tars od Jerozolimy. Warto dodać, że Żydzi pochodzący z Cylicji posiadali w Jerozolimie, podobnie jak inni Żydzi z diaspory, własne synagogi, o czym świadczy tekst Dziejów Apostolskich 6,8. Pielgrzymi szlak prowadził najpierw przez równinę Cylicji, następnie przez Antiochię nad Orontesem, wybrzeże Laodycei i Cezareę Nadmorską. Antiochia nad Orontesem była stolicą Syrii rzymskiej i jednym z najpiękniejszych miast Wschodu. Po jej przekroczeniu pielgrzymi wędrowali przez góry leżące na południe od miasta w kierunku wybrzeża i następnie dochodzili do stosunkowo młodego, ale bardzo ważnego miasta – Cezarei Nadmorskiej, która była jednym z największych przedsięwzięć urbanistycznych Heroda Wielkiego. Posiadała solidne i szerokie drogi i wspaniałe budowle, jak teatr, stadion, świątynię, zbudowane na wzór klasycznych miast grecko-rzymskich, nie mówiąc o wielkim i pięknym porcie. Z Cezarei Nadmorskiej do Jerozolimy trzeba było jeszcze wędrować ok. dwóch dni. Pielgrzymi mogli zobaczyć po raz pierwszy Miasto Święte dopiero z odległości kilku kilometrów; poetyckie teksty biblijne określają Jerozolimę jako Miasto położone na górze, ale w rzeczywistości jest ono otoczone wzgórzami. W Jerozolimie Szaweł znalazł się w atmosferze całkowicie innej od tej, w której dotychczas wzrastał. To prawda, że Jerozolima była stolicą religijną dla wszystkich Żydów, również dla tych w diasporze, a świątynia widomym znakiem narodowej jedności i jedynym miejsce kultu, jednakże przebywając z dala od ojczyzny, trudno było oprzeć się całkowicie wpływom hellenizmu. Brakuje nam szczegółowych informacji na temat pierwszego pobytu Szawła w Jerozolimie. Jest jednak kilka dosyć znaczących, choć ogólnych, tekstów w Dziejach Apostolskich, które warto przypomnieć. Kiedy pojmano Pawła w świątyni jerozolimskiej, już jako gorliwego wyznawcę religii chrześcijańskiej, Apostoł wygłosił przemówienie do Żydów, w którym nawiązał do swojej młodości: „«Bracia i ojcowie, słuchajcie, co teraz do was powiem na swoją obronę». Usłyszawszy, że mówi w języku hebrajskim, uciszyli się jeszcze bardziej. «Ja jestem Żydem – mówił – urodzonym w Tarsie w Cylicji. Wychowałem się jednak w tym mieście, u stóp Gamaliela otrzymałem staranne wykształcenie w prawie ojczystym. Gorliwie służyłem Bogu, jak wy wszyscy dzisiaj służycie»” (Dz 22,3).