Dziękują za Hildegardę

Podczas uroczystej Mszy św., na którą w procesji wniesiono relikwie Hildegardy, abp Robert Zollitsch podkreślił, że jest ona postacią proroczą i „patronką dobrej rady”. Zaapelował, aby pójść śladami „wiary i szkoły życia” Hildegardy, która pragnęła żyć miłością Boga do ludzi i całego stworzenia, a także do Kościoła. Hildegarda ukazuje nam, że najważniejszym zadaniem jest głoszenie światu Boga, który uobecnia się każdemu człowiekowi, dzieli z nami radości i troski, który nas kocha - powiedział przewodniczący Konferencji Episkopatu Niemiec i zachęcił, by swoim postępowaniem dawać świadectwo Ewangelii.

Papież Benedykt XVI rozszerzył 10 maja na cały Kościół kult liturgiczny św. Hildegardy z Bingen, którą uważa za jedną ze swoich mistrzyń duchowych, a w październiku włączył ją – jako jedną z czterech kobiet - do grona 35 doktorów Kościoła. Hildegarda od wieków czczona jest w krajach języka niemieckiego jako święta.

Żyjąca w latach 1098-1179 niemiecka opatka benedyktyńska była jedną z najbardziej fascynujących postaci średniowiecza: była wizjonerką, lekarką, pisarką i kompozytorką, a także znawczynią ówczesnych nauk przyrodniczych. Urodziła się 16 września 1098 r. w Bermersheim w Hesji. Była dziesiątym dzieckiem wysokiego urzędnika cesarskiego. Od wczesnych lat dziecięcych wychowywała się w opactwie benedyktyńskim w Disibodenbergu. W wieku 15 lat Hildegarda zdecydowała się na prowadzenie życia mniszego. Od młodości doznawała mistycznych wizji. W 1147 założyła klasztor w Rupertsbergu k. Bingen nad Renem. W 1165 r. powołała do istnienia filialny klasztor w Eiblingen k. Rudesheim.

Zachowało się wiele jej dzieł z dziedziny religii, medycyny, muzyki, etyki i kosmologii, cieszących się obecnie dużą popularnością. Wśród pism Hildegardy na szczególną uwagę zasługuje trylogia: „Scivias” (1141-1151), „Liber vitae meritorum” (1158-1163) oraz „Liber divinorum operum simplicis hominis” (1163-1173). Zachowało się też ok. 300 jej listów kierowanych m.in. do papieża, do Bernarda z Clairvaux, do cesarza Fryderyka Barbarossy.

Hildegarda z Bingen interesowała się również przyrodą, była pierwszą badaczką niemieckiej fauny i flory. Do dziś cieszą się popularnością formułowane przez nią zasady medycyny naturalnej. Również w Polsce popularnością cieszą się liczne, opracowane w formie poradników, książki św. Hildegardy (np. „Medycyna dla kobiet”, „Przyrodolecznictwo”, „Program zdrowia Hildegardy z Bingen”, „Zioła z apteki św. Hildegardy”, czy „Kuchnia św. Hildegardy”) oraz bioprodukty oparte na receptach świętej z Bingen.