Sukkot bez radości

W tym roku przebiega ono w Izraelu w warunkach nasilenia się zbrojnego konfliktu z Palestyńczykami, operacji armii izraelskiej i obaw przed nowymi zamachami terrorystycznymi. Izraelska policja i inne służby postawione są w stan najwyższej gotowości. Zmobilizowano setki ochroniarzy i ochotników. Chronione są synagogi, miejsca publiczne i parki, gdzie odbywają się świąteczne obchody i festiwale, kontrolowane są centra miast, drogi wjazdowe i szosy. Najwyższy stopień ochrony bezpieczeństwa obowiązuje w Jerozolimie, szczególnie na Starym Mieście, w rejonie Ściany Płaczu, gdzie w kolejne świąteczne dni gromadzą się rzesze religijnych Żydów. Izraelskie wojsko kontynuuje pełną blokadę Zachodniego Brzegu Jordanu i Strefy Gazy, aby zapobiec przeniknięciu ekstremistów palestyńskich do Izraela. W Rafah, na południu Strefy Gazy, przy granicy z Egiptem, armia prowadzi zmasowaną operację zbrojną. Od kul izraelskich zginęło tam 7 Palestyńczyków, w tym dwoje dzieci, a ponad 50 zostało rannych. Święto Sukot ma swój biblijny rodowód i opisane jest w Księdze Kapłańskiej. Przypominać ma Żydom wyjście z Egiptu i wędrówkę ku Ziemi Obiecanej przez pustynię, kiedy mieszkali w szałasach. Jest to także święto jesiennych plonów. Na pamiątkę biblijnej historii rodziny wznoszą świąteczne szałasy. Obchody święta widoczne są w Izraelu dzięki szałasom bądź namiotom, stawianym przed domami, na płaskich dachach lub na balkonach. Ich dachy sporządza się z gałęzi palmowych, aby widać było przez nie księżyc i gwiazdy, co oznaczać ma, że ponad sklepieniem uczynionym przez człowieka widać sklepienie niebieskie, stworzone przez Boga. Religijni Żydzi przez osiem świątecznych dni modlą się w nich, spożywają posiłki i wzajemnie się goszczą, a nawet nocują. Szałas symbolizuje Eden - ogród rajski. Wnętrza suk (szałasów) przystrojone są kwiatami, owocami, zielonymi gałęźmi i różnymi ozdobami. Do ich sporządzenia wykorzystuje się także płachty folii, dekoracyjne płótna i gotowe stelaże metalowe lub drewniane. Na święto Sukot przybyły do Izraela, mimo istniejących zagrożeń, tysiące Żydów religijnych, aby odbyć pielgrzymkę do Jerozolimy. Wypełniają oni plac przed Ścianą Płaczu, modląc się wśród tańców i śpiewów. Częściej niż zwykle odbywają się w tych dniach w tym miejscu obrzędy Bar Micwa, czyli inicjacji religijnej 13-letnich chłopców żydowskich. W czasie tego święta w synagogach są sprawowane specjalne modły i ceremonie, takie jak: błogosławieństwo wody, radosna procesja przy śpiewie Psalmów oraz błogosławieństwo bukietami sporządzonymi z czterech roślin: gałązki palmy, zwanej lulaw, mirtu, wierzby i etrogu (roślina cytrusowa). Ostatniego, ósmego dnia święta, zwanego Simchat Tora - tzn. Radość Tory, czyli Pięcioksięgu Mojżeszowego - odbędą się wokół synagog i na ulicach uroczyste procesje, podczas których niesione są zwoje Tory.