Dokonania i problemy

bp Kazimierz Ryczan, ordynariusz kielecki

1. Tym co napawa nadzieją to niewątpliwie utrzymanie się, a nawet wzrost powołań kapłańskich. Na pierwszy rok do seminariów diecezjalnych przyszło więcej kandydatów niż w poprzednim roku. Podsumowaniem wielkiej obecności Polski w Kościele był jubileusz 25-lecia pontyfikatu Jana Pawła II. Szczególnie powinniśmy się cieszyć w Kościele rozwojem i umacnianiem się szkół katolickich. Jest to dla nas nadzieja, bo inteligencji katolickiej nikt nie będzie kształcił, jeśli sami jej nie wykształcimy. 2. Ogólna słabość polskiej kondycji, mamy w sobie coś z zachowań schizofrenika. Potrafimy godzić w naszym katolicyzmie mizerię, nędzę, korupcję i naszą pobożność. Można to nazwać „okazjonalizmem ekonomicznym” - jest okazja to należy z niej skorzystać. Bardzo zastanawia fakt, że nie walczy się o Polskę czy dobro wspólne, lecz o partię czy grupę. To niewątpliwie jest choroba przeszłości, bo taką kiedyś uprawiano politykę. Czynią to jedni i drudzy, i prawica i lewica, a nawet niektórzy duchowni.

ks. prof. Tomasz Węcławski, prodziekan wydziału teologicznego UAM

1. Kiedy stawiamy takie pytania, myślimy zwykle o wydarzeniach, które miały miejsce tylko w ubiegłym roku albo o tym, co szczególnie dotyczyło Kościoła. Ale ja mam ochotę odpowiedzieć inaczej. Wydaje mi się, że największym dokonaniem Kościoła zawsze - także w ubiegłym roku - jest to, że istnieje i gromadzi się na sprawowanie sakramentów, szczególnie Eucharystii. My tego nie zauważamy, ale przecież to największy cud i największe dokonanie Kościoła. Bez tego wszystko inne nie ma sensu. 2. Jeśli w tej samej perspektywie spojrzymy na problemy Kościoła, to z pewnością największą bolączką jest to, że nie potrafi on zebrać wszystkich, których Chrystus do niego zaprasza.

bp Stanisław Wielgus, ordynariusz płocki

1. Bezsprzecznie jubileusz 25-lecia pontyfikatu Ojca Świętego Jana Pawła II. Ranga tego wydarzenia jest trudna do przecenienia. Jubileusz stał się okazją do syntezy dokonań Kościoła w ostatnim ćwierćwieczu; spowodował również pogłębioną refleksję teologiczną nad wkładem myśli Ojca Świętego w dzieje współczesnego świata. Jestem przekonany, że żaden z papieży ostatnich wieków nie odegrał takiej roli w wymiarze globalnym jak Jan Paweł II. Dokonał tego przez propagowanie nowej ewangelizacji, będącej odpowiedzią na postępującą sekularyzację społeczeństw. A także przez działalność społeczną na rzecz praw człowieka i ukazywania godności osoby ludzkiej w duchu budowania cywilizacji miłości. Niezmiernie ważną dziedziną posługiwania Ojca Świętego jest jego działalność ekumeniczna, przez którą Papież przekroczył wszelkie dotychczasowe bariery w kontaktach z innymi wyznaniami czy religiami. Sądzę, że jubileusz 25-lecia pozwolił, także nam w Polsce, lepiej poznać, zrozumieć i wdrażać w życie główne idee tego pontyfikatu. 2. Wyzwania, które płyną z postępującej sekularyzacji świadomości i życia współczesnych społeczeństw. Kwestia ta stanie się szczególnie ważna po wejściu naszego kraju w struktury Unii Europejskiej. W myśl słów Ojca Świętego Kościół polski wchodzi do europejskiej wspólnoty narodów z bardzo ważną misją ewangelizacyjną. Misja ta stanowi już obecnie przedmiot refleksji Kościoła w Polsce, a znajdzie swe odbicie m.in. podczas VII Kongresu Teologów Polskich, jaki odbędzie się w KUL w dniach 12-15 września 2004 r. Hasłem Kongresu będą słowa: „Kościół w życiu publicznym. Teologia polska i europejska wobec nowych wyzwań”. Kongres stanie się z jednej strony podsumowaniem polskiej refleksji teologicznej od odzyskania wolności w 1989 r. do chwili obecnej. Z drugiej strony będzie wychodził w przyszłość, próbując określić miejsce Kościoła polskiego w nowej rzeczywistości po wejściu naszego kraju w struktury Unii Europejskiej. Na koniec pragnę przypomnieć, że w 2004 r. mija 150 lat od ogłoszenia dogmatu o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny, co z pewnością nie powinno pozostać bez wpływu na refleksję teologiczną i pogłębienie tak bardzo ważnej w Polsce pobożności maryjnej.